بلوغ در قرآن
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بلوغ، آغاز مرحلهای از زندگی
انسان که مشمول تکالیف و بسیاری از
حقوق میشود.
بلوغ واژهای عربی و به معنای رسیدن به مراد، رسیدن یا نزدیک شدن به انتهای امر یا پایان مقصد زمانی، مکانی یا جز اینها،
کامل و رسیده شدن
میوه ، ادراک و رسیدن
کودک به سن
رشد و بالندگی است.
در کاربرد رایج، مراد از بلوغ آغاز مرحلهای طبیعی در زندگی کودک است که در آن، با پیدایی و شکوفایی
غریزه جنسی و پدید آمدن برخی دگرگونیهای جسمی و روانی و
رشد عقلی و ادراکی، وی به مرتبه
مردان یا
زنان نایل میشود.
به نظر برخی مراد از
بلوغ در کاربرد
فقها همان
بلوغ طبیعی و جنسی است
؛ ولی هرچند
امارات و نشانههای طبیعیِ
بلوغ شرعی ، همان علامتهای بلوغ طبیعی است،
با توجه به اینکه از میان نشانههای بلوغ طبیعی تنها برخی از آنها در
فقه پذیرفته شده و سن بلوغ نیز در
فقه اسلامی معین گردیده، باید گفت که واژههای بلوغ و بالغ در فقه و
حقوق اسلامی به اصطلاحی خاص تبدیل شده و معنای آنها با مفهوم لغوی و عرفی آنها انطباق کامل ندارد.
اهمیت بلوغ در فقه و حقوق از آن روست که این مقطع از زندگی انسان نقطه آغاز شمول تکالیف و بسیاری از
احکام شرعی و حقوق نسبت به او به شمار میرود و به همین سبب گاه
سن بلوغ «سن تکلیف» نیز نامیده میشود.
در
قرآن کریم سه تعبیر درباره بلوغ ذکر شده که به معنای اصطلاحی بلوغ مربوط است: بلوغ حُلُم، بلوغ نِکاح و بلوغ اَشُدّ. در برخی
احادیث مراد از این سه تعبیر، احتلام ذکر شده که یکی از نشانههای مهم بلوغ است (همین مقاله تعابیر قرآنی درباره بلوغ)؛ همچنین قرآن به مرحله پیش از بلوغ در زندگی
انسان با واژگانی چون طِفْل،
صَبیّ
و
یتیم اشاره کرده است. به نظر مفسران، مراد از این واژهها در همه یا غالب مواردِ کاربرد آنها در قرآن، کسی است که در پیش از بلوغ قرار دارد.
در
آیات مربوط به بلوغ در قرآن کریم، شماری از مهمترین
احکام بلوغ مانند نشانههای بلوغ، جایگاه بلوغ در ثبوت
تکلیف و نیز پارهای از
احکام وضعی بیان شده است.
دائرةالمعارف قرآن کریم، جلد ششم، برگرفته از مقاله«بلوغ در قرآن».