|
| ||||||||||||||
دسترسی به این محل از دو مسیر در دره دارآباد امکان‌پذیر است: می‌توان ابتدا عمق دره را تا رسیدن به آبشار چال‌مگس طی کرده و بعد از آنجا جهت حرکت را به سمت باغچه خلیل و دره آب زندگانی (سمت غرب) که در حدود دو ساعت راه‌پیمایی زمان می‌برد، تغییر داد. سپس از کنار چشمه آب زندگانی به طرف شیب تند صخره‌ای بالای دره گرده‌گور راه را ادامه داده تا پس از حدود ۵ ساعت کوه‌پیمایی دشوار، و در بالاترین نقطۀ جانب شرقی درۀ گرده‌گور و نرسیده به چشمه، بر فراز یال اصلی «چال او»، به محل بند الشگا نزدیک شد که در ارتفاع ۹۵۰‘۲متری از سطح دریا قرار دارد. از آنجا می‌توان گردنۀ پهنه را در شمال و قله‌های اطراف را به خوبی مشاهده کرد. اما چون درۀ گرده‌گور بیشتر از درۀ اصلی دارآباد در معرض ریزش بهمن‌های خطرناک است، منطقی‌تر آن است که از همان درۀ دارآباد و بعد از آبشار عرق‌چین راه را به سوی بخش‌های بالاتر دره تا لب چشمه کمرموش‌ها پیموده، سپس جهت حرکت را به سمت غرب به‌سوی یال چال‌او تغییر داده و با عبور از شیب تند در آخرین مرحله به بند الشگا رسید. الشگا جایی است که از آن می‌توان به قله‌های چال‌او (ارتفاع: ۴۱۰‘ ۳ متر)، لزون، گردنۀ پیازچال و سرانجام کلک‌چال دست یافت؛ زیرا مسیر پاکوب اصلی، در عمق درۀ گرده‌گور، در سمت جنوب شرقی بند الشگا ست که به گردنه پیازچال منتهی می‌شود. در فصل بارش، عبور از این منطقه عملاً غیرممکن است، زیرا دره‌ها مملو از برف و بهمن‌های سهمگینی است که از قله‌های بلند به سوی چشمۀ گرده‌گور و دره‌های پایین‌تر سرازیر می‌شوند. • صفری، سیما، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، دانشنامه تهران بزرگ، برگرفته از مقاله «بند الشگا»، ص۱۷۸. رده‌های این صفحه : روستاهای تهران
|
||||||||||||||
