بهشت اسحق (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حضرت اسحاق علیه السلام از پیامبران الهی بودند که خداوند در
قرآن از ایشان به صفات موحد،
صالح ،
امام ، نیرومند و بصیر و...نام برده اند.
خلوص و تقوای
اسحاق علیه السلام، عامل بهشتی شدن وی طبق نص صریح
قرآن کریم است.
واذکر عبـدنا ابرهیم واسحـق... • هـذا ذکر وان للمتقین لحسن مـاب• جنت عدن مفتحة لهم الابوب (و بندگان ما
ابراهیم و اسحاق و
یعقوب را که نیرومند و دیده ور بودند به یادآور •این یادکردی است و قطعا برای
پرهیزگاران فرجامی نیک است •باغهای همیشگی در حالی که درهای (آنها) برایشان گشوده است.)
علامه طباطبایی میفرمایند: «این آیه شریفه انبیای نامبرده را مدح میکند به اینکه : دارای ایدی و ابصارند، و کلمه ((ید)) و نیز کلمه ((بصر)) وقتی قابل مدحند که
دست و چشم
انسان باشند (و گرنه
حیوانات هم دست و
چشم دارند) و در مواردی استعمالش نمایند که آفریدگار آن دو را برای همان موارد آفریده باشد، و شخص نامبرده دست و چشم خود را در راه
انسانیت خود به خدمت گرفته باشد، و در نتیجه با دست خود
اعمال صالح انجام داده، و خیر به سوی
خلق خدا جاری ساخته باشد. و با چشم خود راههای عافیت و سلامت را از موارد
هلاکت تمیز داده، و به حق رسیده باشد، نه اینکه
حق و باطل برایش یکسان و مشتبه باشد.
پس اینکه فرمود: ابراهیم و اسحاق و یعقوب دارای دست و چشم بودند، در حقیقت خواسته است به کنایه بفهماند نامبردگان در طاعت خدا و رساندن خیر به خلق، و نیز در بینایی شان در تشخیص
اعتقاد و عمل حق، بسیار قوی بودهاند. »
«نخست، به عنوان یک جمع بندی از سرگذشت انبیای پیشین، و نکات آموزنده زندگی آنها میفرماید: «این یک
تذکر و یادآوری است» «هذا ذکر».
آری، هدف، از بیان فرازهائی از
تاریخ پرشکوه آنان، داستان سرائی نبود، هدف، ذکر و تذکر بود، همان گونه که از آغاز این سوره، روی این مساله تکیه شده: «ص و القرآن ذی الذکر».
هدف، بیدار ساختن اندیشهها، بالا بردن سطح
معرفت و آگاهی، و افزودن نیروی
مقاومت و پایداری در مسلمانانی است که این آیات برای آنها نازل شده است.
سپس، مساله را از صورت خصوصی و بیان
زندگی انبیاء ، درآورده، شکل کلی به آن میدهد، سرنوشت «
متقین » را به طور عموم مورد بحث قرار داده، میفرماید: «برای پرهیزگاران حسن مرجع و محل بازگشت نیکوئی است» «و ان للمتقین لحسن مآب». »
این مضامین در
تفسیر مجمع البیان نیز آمده است.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «بهشت اسحق».