• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بوع (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


بوع (بر وزن قول) یا باع یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای پا و استخوانی که زیر انگشت ابهام پا است می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص فتنه‌ها، از این واژه استفاده نموده است.


بوع (بر وزن قول) یا باع، به معنای پا و استخوانی که زیر انگشت ابهام پا است، آمده است. به گفته‌ی ابن اثیر در نهایة «باع و بوع.» مترادف و یکی هستند.
[۱] ابن أثیر، مجدالدین، النهایه فی غریب الحدیث والاثر، ج۱، ص۱۶۲.    
در اقرب الموارد نیز آمده است: «البوع و الباع: عظم یلی ابهام الرجل.»
با این بیان این واژه به «سم اسب» نیز تطبیق می‌شود.

امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره فتنه‌ها فرموده است: «تکیلکم بصاعها و تخبطکم بباعها؛
[۲] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۵۶، خطبه۱۰۸.    
شما را با پیمانه خود وزن کرده و با پای خود لگد مال می‌کند.» منظور از «باع» ظاهرا «پا» می‌باشد.

این واژه یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.

۱. ↑ ابن أثیر، مجدالدین، النهایه فی غریب الحدیث والاثر، ج۱، ص۱۶۲.    
۲. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۵۶، خطبه۱۰۸.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بوع»، ص۱۶۱.    


رده‌های این صفحه : فتنه | مفردات نهج البلاغه | واژه‌ شناسی
جعبه ابزار