• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بوع (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



بوع (بر وزن قول) یا باع یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای پا و استخوانی که زیر انگشت ابهام پا است می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص فتنه‌ها، از این واژه استفاده نموده است.



بوع (بر وزن قول) یا باع، به معنای پا و استخوانی که زیر انگشت ابهام پا است، آمده است. به گفته‌ی ابن اثیر در نهایة «باع و بوع.» مترادف و یکی هستند. در اقرب الموارد نیز آمده است: «البوع و الباع: عظم یلی ابهام الرجل.»
با این بیان این واژه به «سم اسب» نیز تطبیق می‌شود.


امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره فتنه‌ها فرموده است: «تکیلکم بصاعها و تخبطکم بباعها؛ شما را با پیمانه خود وزن کرده و با پای خود لگد مال می‌کند.» منظور از «باع» ظاهرا «پا» می‌باشد.


این واژه یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. ابن أثیر، مجدالدین، النهایه فی غریب الحدیث والاثر، ج۱، ص۱۶۲.    
۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۵۶، خطبه۱۰۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بوع»، ص۱۶۱.    






جعبه ابزار