تبرّی اصطلاحی کلامی در برابر تولّی از آموزههای اسلام بویژه نزد شیعۀ امامیّه است. تبرّی از ریشۀ «برء» است و در زبان فارسی بیشتر به صورت «تبرّا» به کار میرود.
تبرّی ریشه در قرآن کریم دارد و «برائت» نام یک سورۀ قرآن است که با برائت خداو پیامبرش از مشرکان آغاز میگردد.
در روایات نیز بر اهمیّت مسئلۀ تبرّی، فراوان تأکید شده است. در حدیثی از پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله، تبرّی از مهمترین و استوارترین رشتههای ایمان ذکر شده است.