• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ترتیب آیات

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



درباره نظم و ترتیب آیات میان قرآن‌پژوهان دو دیدگاه وجود دارد.



بیش‌تر محقّقان اهل‌سنّت و شیعه برآنند که جایگاه آیات درسوره‌ها با هدایتِ رسول (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به وسیله جبرئیل و دستور حضرت به اصحاب معین می‌شد؛ بنابراین، ترتیب موجود توقیفی است؛ یعنی تغییر آن جایز نیست.
اینان می‌گویند: صحابه حافظ قرآن که تا آخر عمر پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و پس از او نیز می‌زیستند، قرآن را با همان ترتیب زمان حضرت روایت می‌کردند. زید بن‌ ثابت خود یکی از حافظان و راویان قرآن بود و به دستور ابوبکر مأمور تدوین قرآن به شکل مصحف شد. او آیات را براساس مرسوم زمان رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) مرتّب و مدوّن کرد و هیچ‌گونه اختلافی میان مسلمانان در ترتیب آیات پدید نیامد.
[۱] التحریروالتنویر، ج‌۱، ص‌۷۹.
روایاتی که در این باره وارد شده، دلیلی دیگر بر این مدّعا است. عثمان‌ بن‌ ابی عاص می‌گوید: ما نزد پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) بودیم. دیدیم دیدگان خود را بالا برد و در نقطه‌ای متمرکز کرد و فرمود: جبرئیل هم‌اکنون بر من فرود آمد و گفت: آیه «إنّ اللّهَ یأمُرُ بِالعَدلِ وَالإحسن» را در این جای سوره نحل قرار دهم؛
[۳] الاتقان، ج‌۱، ص‌۱۳۳.
افزون بر این، اگر ترتیب موجود تغییر یابد، از اعجاز بیانی قرآن کاسته می‌شود و این، دلیل بر ترتیب آیات بر اساس وحی خدا و امر پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) بوده است.
[۴] التحریروالتنویر، ج‌۱، ص‌۷۹.
سیوطی نظریه توقیفی بودن را اجماعی می‌داند و آن را از زرکشی و ابوجعفر بن‌ زبیر نقل می‌کند.
[۵] الاتقان، ج‌۱، ص‌۱۳۲.



عده‌ای دیگر معتقدند که ممکن است آیات قرآن در زمان پیامبر مرتّب شده باشد؛ امّا پس از وی، ذوق ، سلیقه و اجتهاد اصحاب در نظم و ترتیب موجود نقش داشته است. به نظر علاّمه طباطبایی ، روایات جمع اوّل قرآن (زمان ابوبکر) مؤید این است که اجتهاد اصحاب در ترتیب آیات دخالت داشته، و‌ روایت عثمان‌ بن‌ ابی‌عاص ، فقط ترتیب بعضی از آیات نه تمام آن‌ها را به دست پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) ثابت می‌کند و اگر بپذیریم که همه آیات به دستور حضرت مرتب شده، بدان معنا نیست که آن‌چه را اصحاب منظّم و مرتّب کرده‌اند، همان ترتیب زمان رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است و فقط این مطلب را می‌رساند که آنان تعمّدی بر تغییر موارد روشن و مسلّم نداشته‌اند؛ امّا در جایی که آشکار نبود و نمی‌دانستند، اطمینانی به حفظ ترتیب آن حضرت نیست؛ هم‌چنین طبق روایات، او آیات مکّی را در سوره‌های مکّی و آیات مدنی را در سوره‌های مدنی قرار می‌داد؛ امّا آن‌چه هم‌اکنون دیده می‌شود، وجود آیات مکّی در سوره‌های مدنی و بالعکس است و اجماعی که بر وحدت ترتیب فعلی با ترتیب زمان پیامبر ادّعا شده، اجماع منقول است و نمی‌توان بر آن تکیه کرد.
[۶] المیزان، ج‌۱۲، ص‌۱۲۷۱۲۹.



(۱)الاتقان فی علوم القرآن.
(۲)اصطلاح‌نامه علوم قرآنی.
(۳)البرهان فی علوم القرآن.
(۴)تاریخ قرآن، معرفت.
(۵)التحقیق فی کلمات القرآن الکریم.
(۶)تفسیر التحریروالتنویر.
(۷)التفسیرالکبیر.
(۸)تفسیر المنار.
(۹)التمهید فی علوم القرآن.
(۱۰)جمهرة اللغه.
(۱۱)الصحاح.
(۱۲)الدرّالمنثور فی التفسیر بالمأثور.
(۱۳)روح‌المعانی فی تفسیر القرآن العظیم.
(۱۴)قرآن در اسلام.
(۱۵)کشف‌الاسرار و عدة‌الابرار.
(۱۶)مجمع‌البیان فی تفسیر القرآن.
(۱۷)المعجم الاحصائی.
(۱۸)معجم مقاییس‌اللغه.
(۱۹)مفردات الفاظ القرآن.
(۲۰)المیزان فی تفسیرالقرآن.
(۲۱)نکت الانتصار.
(۲۲)نور علم.


۱. التحریروالتنویر، ج‌۱، ص‌۷۹.
۲. نحل/سوره۱۶، آیه۹۰.    
۳. الاتقان، ج‌۱، ص‌۱۳۳.
۴. التحریروالتنویر، ج‌۱، ص‌۷۹.
۵. الاتقان، ج‌۱، ص‌۱۳۲.
۶. المیزان، ج‌۱۲، ص‌۱۲۷۱۲۹.



دائرة‌المعارف قرآن کریم مقاله ترتیب آیات    



جعبه ابزار