• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تسلیت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



تسلیت به معنای دلدارى و سر سلامتى دادن به صاحب عزا می باشد و از آن به مناسبت در باب طهارت سخن رفته است.




تسلیت به مصیبت دیدگان- اعم از بزرگ و کوچک، زن و مرد، همچنین تسلیت صاحبان عزا به یکدیگر- بویژه پس از دفن میت مستحب است. حدّى براى زمان تسلیت نیست، امّا اگر در زمانى صورت گیرد که موجب یادآورى اندوه فراموش شده گردد ترک آن بهتر است.



ابزار همدردى با مصیبت دیدگان برحسب شأنشان متفاوت است.
به عنوان مثال نسبت به کودک یتیم، دست کشیدن بر سر او مستحب است. البتّه در حصول ثواب تسلیت، نفس حضور نزد صاحب عزا و دیدار با او کفایت مى‌کند، هرچند ابراز همدردى با گفتن کلمات تسلّى بخش افضل است؛ لیکن برپایى مجلس سوگواری و اطعام مردم از سوى صاحب عزا استحباب ندارد، هرچند جایز است، بخصوص زمانى که بر اثر ترک آن آبروی صاحب عزا به خطر افتد. تسلیت به اهل ذمه جایز است.




 
۱. جواهر الکلام، ج۴، ص۳۲۵-۳۳۲.    
۲. العروة الوثقی، ج۲، ص۱۲۴.    




فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، جلد۲، صفحه ۴۷۶.    



جعبه ابزار