تضرع محمد (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)از طرف
خداوند مامور بود که هنگام یاد خدا
تضرع داشته باش و لذا پیامبر در پیشگاه الهی تضرع داشتند.
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم از سوی خداوند ماموریت داشت که برای یاد او تضرع داشته باشد که در
قرآن هم خداوند می فرماید:
واذکر ربک فی نفسک تضرعـا وخیفة..پروردگارت را در دل خود، از روی تضرع و
خوف ، آهسته و آرام، صبحگاهان و شامگاهان، یاد کن؛ و از
غافلان مباش! .
.در این
آیه براى تکمیل دستور فوق به پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) دستور میدهد (و البته یک حکم عمومى است اگر چه روى سخن در آن به پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) شده همانند بسیارى دیگر از تعبیرات قرآن ) که پروردگارت را در دل خود از روى تضرع و خوف یاد کن (و اذکر ربک فى نفسک تضرعا و خیفة ).
ذکر و یاد
پروردگار را بدو قسم تقسیم کرده ، یکى توى دل و یکى به زبان و آهسته آنگاه هر دو قسم را مورد امر قرار داده ، و اما ذکر به صداى بلند را مورد امر قرار نداده بلکه از آن اعراض کرده ، و این نه به خاطر ذکر نبودن آن است ، بلکه به خاطر این است که چنین ذکر گفتنى با ادب عبودیت منافات دارد.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «تضرع محمد »
