تعارض بدوی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تعارض بدوی، تعارضِ قابل رفع از طریق
جمع عرفی را می‌گویند.
تعارض بدوی، به معنای تنافی‌ای است که در بدو نظر، میان مدلول دو یا چند
دلیل به چشم می‌خورد و با کمی دقت و از طریق
جمع عرفی رفع می‌گردد.
مانند
تعارض خبری که می‌گوید: «الربا حرام» با
خبر دیگری که می‌گوید: «لیس بین الولد و الوالد ربا» که اولی
مطلق و دومی مقید است و بین آن دو جمع عرفی انجام می‌گیرد و در نتیجه، مطلق بر
مقید حمل می‌شود؛ یعنی گرفتن
ربا در غیر مورد
پدر و
فرزند حرام است.
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «تعارض بدوی».
