تعاون در بنی اسرائیل (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
گروهی از
بنی اسرائیل برای آواره کردن گروهی دیگر و کشتن گروهی از هم کیشان خود
تعاون داشتند، و
کیفر دنیایی این تعاون زبونی و خواری دنیایی آنان بود، و کیفر آخرتی تعاون، مجازات سخت آخرتی، آنان خواهد بود.
گروهی از بنی اسرائیل با یکدیگر، برای آواره کردن گروهی دیگر همکاری می‌کردند.
ثم انتم هـؤلاء تقتلون انفسکم وتخرجون فریقا منکم من دیـرهم تظـهرون علیهم بالاثم والعدون وان یاتوکم اسـری تفـدوهم وهو محرم علیکم اخراجهم... «اما این شما هستید که یکدیگر را می کشید و جمعی از خودتان را از سرزمینشان بیرون می کنید و در این
گناه و
تجاوز، به یکدیگر کمک می نمایید (و اینها همه نقض پیمانی است که با
خدا بسته اید) در حالی که اگر بعضی از آنها به صورت اسیران نزد شما آیند،
فدیه می دهید و آنان را آزاد می سازید! با اینکه بیرون ساختن آنان بر شما
حرام بود. آیا به بعضی از دستورات کتاب آسمانی
ایمان می آورید، و به بعضی
کافر می شوید؟! برای کسی از شما که این عمل (تبعیض در میان احکام و قوانین الهی) را انجام دهد، جز
رسوایی در این
جهان، چیزی نخواهد بود، و
روز رستاخیز به شدیدترین عذابها گرفتار می شوند. و
خداوند از آنچه انجام می دهید
غافل نیست.»
گروهی در کشتن گروهی از هم کیشان بنی اسرائیل پشتیبانی می‌کردند.
ثم انتم هـؤلاء تقتلون انفسکم وتخرجون فریقا منکم من دیـرهم تظـهرون علیهم بالاثم والعدون... «اما این شما هستید که یکدیگر را می کشید و جمعی از خودتان را از سرزمینشان بیرون می کنید و در این گناه و تجاوز، به یکدیگر کمک می نمایید......»
(تظاهرون علیهم) الخ، کلمه (تظاهرون)، از مصدر مظاهره (باب مفاعله) است، و مظاهره بمعنای معاونت است، چون ظهیر بمعنای
عون و یاور است، و از کلمه (ظهر- پشت) گرفته شده، چون یاور آدمی پشت آدمی را محکم می کند.
کیفر تعاون گروهی از بنی اسرائیل با یکدیگر، برای آواره کردن گروهی دیگر زبونی و خواری دنیایی آنان بود.
ثم انتم هـؤلاء تقتلون انفسکم وتخرجون فریقا منکم من دیـرهم تظـهرون علیهم بالاثم والعدون وان یاتوکم اسـری تفـدوهم وهو محرم علیکم اخراجهم افتؤمنون ببعض الکتـب وتکفرون ببعض فما جزاء من یفعل ذلک منکم الا خزی فی الحیوة الدنیا... «اما این شما هستید که یکدیگر را می کشید و جمعی از خودتان را از سرزمینشان بیرون می کنید و در این گناه و تجاوز، به یکدیگر کمک می نمایید (و اینها همه نقض پیمانی است که با خدا بسته اید) در حالی که اگر بعضی از آنها به صورت اسیران نزد شما آیند، فدیه می دهید و آنان را
آزاد می سازید! با اینکه بیرون ساختن آنان بر شما حرام بود. آیا به بعضی از دستورات کتاب آسمانی ایمان می آورید، و به بعضی کافر می شوید؟! برای کسی از شما که این عمل (تبعیض در میان احکام و
قوانین الهی) را انجام دهد، جز رسوایی در این جهان، چیزی نخواهد بود، و روز رستاخیز به شدیدترین عذابها گرفتار می شوند. و خداوند از آنچه انجام می دهید غافل نیست.» (برداشت یاد شده بر اساس این احتمال است که جمله «فما جزاء...» به همه موارد مذکور در
آیه متعلق باشد.)
نتیجه این عمل، رسوایی و
ذلت و بدبختی است، ملتی که جز به جنبه های مادی
دین آن هم فقط از دریچه منافع شخصی و خصوصی، نمی اندیشد دیر یا زود در چنگال ملتی قوی پنجه
اسیر می گردد، از اوج عزت به زیر می آید و در جوامع انسانی رسوا می گردد. این از نظر
دنیا و اما از نظر
آخرت همانگونه که
قرآن می گوید شدیدترین مجازات در انتظار این گونه تبعیض گران است.
کیفر تعاون گروهی از بنی اسرائیل با یکدیگر، برای آواره کردن گروهی دیگر مجازات سخت آخرتی، آنان خواهد بود.
ثم انتم هـؤلاء تقتلون انفسکم وتخرجون فریقا منکم من دیـرهم تظـهرون علیهم بالاثم والعدون وان یاتوکم اسـری تفـدوهم وهو محرم علیکم اخراجهم افتؤمنون ببعض الکتـب وتکفرون ببعض فما جزاء من یفعل ذلک منکم الا... ویوم القیـمة یردون الی اشد العذاب... «اما این شما هستید که یکدیگر را می کشید و جمعی از خودتان را از سرزمینشان بیرون می کنید و در این گناه و تجاوز، به یکدیگر کمک می نمایید (و اینها همه نقض پیمانی است که با خدا بسته اید) در حالی که اگر بعضی از آنها به صورت اسیران نزد شما آیند، فدیه می دهید و آنان را آزاد می سازید! با اینکه بیرون ساختن آنان بر شما حرام بود. آیا به بعضی از دستورات کتاب آسمانی ایمان می آورید، و به بعضی کافر می شوید؟! برای کسی از شما که این عمل (تبعیض در میان احکام و قوانین الهی) را انجام دهد، جز رسوایی در این جهان، چیزی نخواهد بود، و روز رستاخیز به شدیدترین عذابها گرفتار می شوند. و خداوند از آنچه انجام می دهید غافل نیست.»
ایمان به بعض
احکام و
کفر به برخی دیگر، عامل تعاون بنی اسرائیل بر گناه و تجاوز بود.
ثم انتم هـؤلاء تقتلون انفسکم وتخرجون فریقا منکم من دیـرهم تظـهرون علیهم بالاثم والعدون وان یاتوکم اسـری تفـدوهم وهو محرم علیکم اخراجهم افتؤمنون ببعض الکتـب وتکفرون ببعض... «اما این شما هستید که یکدیگر را می کشید و جمعی از خودتان را از سرزمینشان بیرون می کنید و در این گناه و تجاوز، به یکدیگر کمک می نمایید (و اینها همه نقض پیمانی است که با خدا بسته اید) در حالی که اگر بعضی از آنها به صورت اسیران نزد شما آیند، فدیه می دهید و آنان را آزاد می سازید! با اینکه بیرون ساختن آنان بر شما حرام بود. آیا به بعضی از دستورات کتاب آسمانی ایمان می آورید، و به بعضی کافر می شوید؟! برای کسی از شما که این عمل (تبعیض در میان احکام و قوانین الهی) را انجام دهد، جز رسوایی در این جهان، چیزی نخواهد بود، و روز رستاخیز به شدیدترین عذابها گرفتار می شوند. و خداوند از آنچه انجام می دهید غافل نیست.»
تبعیض در ایمان و کفر به برخی از
احکام الهی، عامل تعاون گروهی از بنی اسرائیل با یکدیگر، برای آواره کردن و کشتن گروهی دیگر از آنها بود.
ثم انتم هـؤلاء تقتلون انفسکم وتخرجون فریقا منکم من دیـرهم تظـهرون علیهم بالاثم والعدون وان یاتوکم اسـری تفـدوهم وهو محرم علیکم اخراجهم افتؤمنون ببعض الکتـب وتکفرون ببعض... «اما این شما هستید که یکدیگر را می کشید و جمعی از خودتان را از سرزمینشان بیرون می کنید و در این گناه و تجاوز، به یکدیگر کمک می نمایید (و اینها همه نقض پیمانی است که با خدا بسته اید) در حالی که اگر بعضی از آنها به صورت اسیران نزد شما آیند، فدیه می دهید و آنان را آزاد می سازید! با اینکه بیرون ساختن آنان بر شما حرام بود. آیا به بعضی از دستورات کتاب آسمانی ایمان می آورید، و به بعضی کافر می شوید؟! برای کسی از شما که این عمل (تبعیض در میان احکام و قوانین الهی) را انجام دهد، جز رسوایی در این جهان، چیزی نخواهد بود، و روز رستاخیز به شدیدترین عذابها گرفتار می شوند. و خداوند از آنچه انجام می دهید غافل نیست.»
گفتیم
قرآن مجید یهود را در برابر اعمال ضد و نقیض و تبعیضشان در میان احکام خدا شدیدا مورد سرزنش قرار داده و به اشد مجازات تهدید می کند، به خصوص اینکه آنها احکام کوچکتر را عمل می کردند، اما در برابر احکام مهمتر یعنی قانون تحریم ریختن
خون یکدیگر و آواره ساختن هم مذهبان از
خانه و دیارشان، مخالفت می کردند. در حقیقت آنها تنها برای دستوراتی ارج و بها قائل بودند که از نظر زندگی دنیا به نفعشان بود، آنجا که منافعشان اقتضا می کرد خون یکدیگر را می ریختند اما چون احتمال
اسارت برای همگی وجود داشت به منظور نجات از اسارت احتمالی آینده از دادن فدیه برای آزاد ساختن اسیران مضایقه نداشتند. اصولا عمل کردن به دستوراتی که به سود
انسان است نشانه اطاعت از فرمان خدا محسوب نمی شود، زیرا انگیزه آن فرمان خدا نبوده بلکه حفظ منافع شخصی بوده است، زمانی فرمانبردار از عاصی و
گنهکار شناخته می شود که عمل به دستوری بر خلاف منافع شخصی باشد، آنها که از چنین قانونی پیروی کنند،
مؤمنان راستین هستند و آنها که
تبعیض کنند سرکشان واقعی می باشند، بنا بر این تبعیض در اجرای قوانین نشانه روح تمرد و احیانا عدم ایمان است.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «تعاون در بنی اسرائیل».
