در این قرن تحولی چشمگیر در عرصه تفسیرنگاری پدید آمد و یک نوع دین باوری و خداجویی سراسر جهان را فراگرفت. دیدگاه‌های متفاوتی را در آثار تفسیری این دوره می‌توان مشاهده کرد.
تفاسیر این قرن عبارتند از: ۱. دراسات قرآنیه (دروس من القرآن الکریم)، العمل الصالح فی القرآن و الحریة فی القرآن از شهید سید محمدباقر صدر در زمینه تفسیر موضوعی؛ ۲. تفسیر نمونهآیتالله مکارم شیرازی با همکاری جمعی از فضلا، تفسیری است به زبان ساده که به موضوعات و مسائل موردنیاز جامعه پرداخته است؛ ۳. مخزن العرفان اثر بانو نصرت امین اصفهانی (م ۱۴۰۳ ق)، در پانزده جلد، به زبان فارسی و با شیوه‌ای کلامی و استدلالی؛ ۴. تفسیر نوین تالیف محمدتقی شریعتی (۱۳۶۶-۱۴۰۸ق)، تفسیر جزء سی‌ام قرآن کریم به زبان فارسی و برخوردار از شیوه ادبی و علمی؛ ۵. البیان فی تفسیر القرآن نوشته آیت‌الله سید ابوالقاسم خویی از مراجع تقلیدشیعه (م ۱۴۱۳ق) به شیوه تفسیر قرآن به قرآن؛ ۶. احسن الحدیث تالیف سید علی اکبر قریشی از قرآن پژوهان معاصر، به زبان فارسی و به شیوه استدلالی (کلامی، عقلی) که بنیاد بعثت آن را منتشر کرده است؛ ۷. من هدی القرآن اثر سید محمد تقی مدرسی در هجده جلد؛ ۸. تفسیر و ترجمه قرآن اثر بهاءالدین خرمشاهی در یک جلد بزرگ، به شیوه ادبی و دارای سبک دایرة المعارفی، با فهرست‌های متعدد و حواشی؛ ۹. الفرقان فی تفسیر القرآن تالیف دکتر محمد صادقی در سی جلد و به زبان عربی ، به شیوه تفسیر قرآن به قرآن؛ ۱۰. تفسیر راهنما به قلم علی اکبر هاشمی رفسنجانی با همکاری عده‌ای از فضلای قم . این تفسیر در چند جلد به شیوه استدلالی - روایی است.
[۱]صدرحاج سیدجوادی، احمد، ۱۲۹۶ -، دائرة المعارف تشیع، ج۴، ص(۵۷۵-۵۸۲).
