تقوا و امدادهای خدا (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خداوند در بساری از موارد با امدادهای خود به
مسلمین کمک کرده است که توجه به این امدادها زمینه داشتن
تقوا می‌باشد.
توجه به کمک و امدادهای خداوند، مقتضی تقواپیشگی و پرهیز از مخالفت با او می‌باشد.
«واتقوا الذی امدکم بما تعلمون• امدکم بانعـم وبنین• وجنـت وعیون؛
و از (نافرمانی) خدایی بپرهیزید که شما را به نعمتهایی که می‌دانید
امداد کرده• شما را به چهارپایان و نیز پسران (لایق و برومند) امداد فرمود• همچنین به باغها و چشمه‌ها!».
از خدائى بپرهیزید که شما را به نعمتهائى که مى دانید امداد کرد و به طور مداوم و منظم آنها را در اختیار شما نهاد (و اتقوا الذى امدکم بما تعلمون ).سپس بعد از این بیان کوتاه به شرح و تفصیل آن پرداخته مى گوید: شما را به
چهارپایان و پسران (لایق و برومند) امداد کرد (امدکم بانعام و بنین ).از یکسو سرمایه هاى مادى که قسمت مهمى از آن - مخصوصا در آن عصر - چهارپایان و دامها بودند در اختیار شما گذاشت، و از سوى دیگر نیروى انسانى کافى که بتواند آن را حفظ و نگاهدارى کند و پرورش دهد.
جمله (و اتقوا الذى امدکم...) در معناى تعلیق حکم به وصف است، که خود علیت آن وصف را مى رساند و معنایش این است که بپرهیزید از خدایى که شما را با نعمتهاى خود مدد مى دهد، چرا بپرهیزید؟ براى همین که شما را مدد مى دهد، پس بر شما
واجب است که شکرش را به جاى آرید و نعمتهایش را در آنجا که باید مصرف کنید، مصرف نمایید، نه اینکه به آن اتراف و
استکبار بورزید، چون کفران نعمت ،
غضب و عذاب خداى را به دنبال دارد، همچنان که فرمود: (لئن شکرتم لازیدنکم و لئن کفرتم ان عذابى لشدید)و آنگاه اجمالى از نعمتها را ذکر کرده، در اول فرموده : (امدکم بما تعلمون - شما را مدد داد به آنچه خودتان مى دانید)، آنگاه همان اجمال را تفصیل داده، بار دوم فرمود: (امدکم باموال و بنین و جنات و عیون)
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «تقوا و امدادهای خدا»
