تقوا و پذیرش احکام (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تقوا سبب پذیرش
احکام خداوند می‌شود.
پذیرفتن
احکام الهی، از آثار تقواپیشگی است:
... ولاحل لکم بعض الذی حرم علیکم... فاتقوا الله واطیعون.
... تا پاره‌ای از چیزهایی را که (بر اثر
ظلم و
گناه،) بر شما
حرام شده، (مانند
گوشت بعضی از چهارپایان و ماهیها،)
حلال کنم ... پس از
خدا بترسید، و مرا
اطاعت کنید!
یـایها النبی اذا طـلقتم النساء فطـلقوهن لعدتهن واحصوا العدة واتقوا الله ربکم لا تخرجوهن من بیوتهن ولا یخرجن الا ان یاتین بفـحشة مبینة وتلک حدود الله ومن یتعد حدود الله فقد ظـلم نفسه لا تدری لعل الله یحدث بعد ذلک امرا• فاذا بلغن اجلهن فامسکوهن بمعروف اوفارقوهن بمعروف واشهدوا ذوی عدل منکم واقیموا الشهـدة لله ذلکم یوعظ به من کان یؤمن بالله والیوم الاخر ومن یتق الله یجعل له مخرجـا.
ای
پیامبر ! هر
زمان خواستید
زنان را
طلاق دهید، در زمان
عده، آنها را طلاق گویید (زمانی که از
عادت ماهانه پاک شده و با همسرشان نزدیکی نکرده باشند)، و
حساب عده را نگه دارید و از خدایی که پروردگار شماست بپرهیزید نه شما آنها را از خانه هایشان بیرون کنید و نه آنها (در دوران عده) بیرون روند، مگر آنکه کار زشت آشکاری انجام دهند این حدود خداست، و هرکس از
حدود الهی تجاوز کند به خویشتن
ستم کرده تو نمی‌دانی شاید خداوند بعد از این، وضع تازه (و وسیله اصلاحی) فراهم کند! •و چون عده آنها سرآمد، آنها را به طرز شایسته‌ای نگه دارید یا به طرز شایسته‌ای از آنان جدا شوید و دو
مرد عادل از خودتان را
گواه گیرید و
شهادت را برای
خدا برپا دارید این چیزی است که
مؤمنان به
خدا و
روز قیامت به آن اندرز داده می‌شوند! و هر کس تقوای الهی پیشه کند، خداوند
راه نجاتی برای او فراهم می‌کند،
ذلکم یوعظ به من کان یؤمن بالله و الیوم الآخر، کلمه ذلک اشاره به مطالب قبل است، می‌فرماید: این امر به
تقوا و پرهیز از
خدا، و اقامه
شهادت برای خدا، و این نهی از
تعدی درباره حدود الهی که گفتیم چنین و چنان است. ممکن هم هست بگوییم اشاره است به همه مطالب گذشته، چه احکامی که بیان شد، و چه امر به تقوی و به
اخلاص در شهادت و نهی از تعدی در حدود خدا، می‌فرماید: همه اینها مطالبی است که
مؤمنین به وسیله آنها
موعظه می‌شوند، به حق رکون نموده از
باطل دل کنده می‌شوند، و این تعبیر در عین حال اشاره‌ای هم به این معنا دارد که اعراض از این احکام، و یا تغییر دادن آن خارج شدن از
ایمان است.
و من یتق الله یجعل له مخرجا و یرزقه من حیث لا یحتسب... قدرا می‌فرماید: و من یتق الله، و هر کس از
محرمات الهی به خاطر خدا و
ترس از او بپرهیزد، و حدود او را نشکند، و
حرمت شرایعش را هتک ننموده، به آن عمل کند یجعل له مخرجا، خدای تعالی برایش
راه نجاتی از تنگنای مشکلات زندگی فراهم می‌کند، چون
شریعت او فطری است، و خدای تعالی
بشر را به وسیله آن شرایع به چیزی
دعوت می‌کند که
فطرت خود او اقتضای آن را دارد، و
حاجت فطرتش را بر می‌آورد، و
سعادت دنیایی و آخرتیش را تامین می‌کند، و از
همسر و
مال و هر چیز دیگری که مایه خوشی زندگی او و پاکی حیاتش باشد، از راهی که خود او احتمالش را هم ندهد و توقعش را نداشته باشد روزی می‌فرماید، پس
مؤمن این ترس را به خود
راه ندهد که اگر از خدا بترسد و حدود او را محترم بشمارد و به این جهت از آن محرمات کام نگیرد، خوشی زندگیش تامین نشود، و به تنگی
معیشت دچار گردد، نه، اینطور نیست، برای اینکه
رزق از ناحیه خدای تعالی
ضمانت شده و خدا قادر است که از عهده ضمانت خود بر‌آید.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «پذيرش احكام».
