تلاوت آیات برای ابراهیم (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حضرت ابراهیم علیهالسّلام هنگام
تلاوت آیات الهی برای وی، در پیشگاه
خداوند، از روی
خضوع و
خشوع سجده می کردند و گریان بودند.
حضرت ابراهیم علیهالسّلام هنگام
تلاوت آیات الهی برای وی، در پیشگاه
خداوند،
سجده کرد.
واذکر فی الکتـب ابرهیم... • اولـئک الذین... اذا تتلی علیهم ءایـت الرحمـن خروا سجدا... «در این
کتاب،
ابراهیم را یاد کن.....• .....• آنها پیامبرانی.... . آنها کسانی بودند که وقتی آیات خداوند
رحمان بر آنان خوانده می شد به
خاک می افتادند، در حالی که سجده می کردند و گریان بودند.»
کلمه "سجدا" در جمله "خروا سجدا و بکیا" جمع
ساجد است و کلمه "بکی" بر وزن
فعول جمع
باکی است، و جمله مذکور خبر است برای کلمه "للذین" که در صدر
آیه است، احتمال هم دارد که به خاک افتادن برای سجده با حالت
گریه،
کنایه باشد از کمال
خضوع و
خشوع، زیرا سجده مجسم کننده کمال خضوع، و گریه مجسم کننده کمال خشوع است، و بنا بر این معنا، جا دارد مقصود از آیات و تلاوت آن یاد آوری هر چیزی باشد که شانی از شؤون خدای تعالی را
حکایت می کند.
بعضی از
مفسران، جمله "ممن هدینا و اجتبینا.... . را بیان دیگری برای همان انبیایی که در آغاز آیه به آنها اشاره شده دانسته اند.
حضرت ابراهیم علیهالسّلام هنگام تلاوت آیات الهی برای وی، در پیشگاه خداوند، گریه کرد.
واذکر فی الکتـب ابرهیم... • اولـئک الذین... اذا تتلی علیهم ءایـت الرحمـن خروا سجدا وبکیـا. «در این کتاب، ابراهیم را یاد کن.....• .....• آنها پیامبرانی.... . آنها کسانی بودند که وقتی آیات خداوند رحمان بر آنان خوانده می شد به خاک می افتادند، در حالی که سجده می کردند و گریان بودند.»
معنای آیه (و
خدا داناتر است) این شد که: اینان که خدا انعامشان کرده بعضی از
انبیاء از
ذریه آدمند، و از آنهایی هستند که خدا با
نوح در
کشتی سوارشان کرد، و از
ذریه ابراهیم و اسرائیلند، و بعضی دیگر از اهل هدایت و اجتبایند که برای خدای رحمان خاضعند، و چون نزد ایشان
آیات او تلاوت شود خاشعند.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «تلاوت آیات برای ابراهیم».