توبه و اجتناب از گناه (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
توبه، زمینه اجتناب
انسان از
گناه را فراهم می آورد.
الذین یاکلون الربوا لایقومون الا کما یقوم الذی یتخبطه الشیطـن من المس ذلک بانهم قالوا انما البیع مثل الربوا واحل الله البیع وحرم الربوا فمن جاءه موعظة من ربه فانتهی فله ماسلف وامره الی الله ومن عاد فاولـئک اصحـب النار هم فیها خــلدون.(کسانی که
ربا می‌خورند، (در
قیامت) برنمی خیزند مگر مانند کسی که بر اثر تماس
شیطان، دیوانه شده (و نمی‌تواند تعادل خود را حفظ کند؛ گاهی
زمین می‌خورد، گاهی بپا می‌خیزد). این، به خاطر آن است که گفتند: «داد و ستد هم مانند ربا است (و تفاوتی میان آن دو نیست.) » در حالی که خدا
بیع را
حلال کرده، و ربا را
حرام! (زیرا فرق میان این دو، بسیار است.) و اگر کسی اندرز
الهی به او رسد، و (از
رباخواری) خودداری کند، سودهایی که در سابق (قبل از نزول حکم تحریم) به دست آورده،
مال اوست؛ (و این حکم، گذشته را شامل نمی‌گردد؛) و کار او به خدا واگذار می‌شود؛ (و گذشته او را خواهد بخشید.) اما کسانی که بازگردند (و بار دیگر مرتکب این
گناه شوند)، اهل آتشند؛ و همیشه در آن می‌مانند. )
(
امام باقر علیه‌السّلام «
موعظه» را در این آیه به توبه
تفسیر نموده‌اند.)
والذین اذا فعلوا فـحشة اوظـلموا انفسهم ذکروا الله فاستغفروا لذنوبهم ومن یغفر الذنوب الا الله ولم یصروا علی ما فعلوا وهم یعلمون.(و آنها که وقتی مرتکب عمل زشتی شوند، یا به خود
ستم کنند، به یاد خدا می‌افتند؛ و برای گناهان خود، طلب
آمرزش می‌کنند -و کیست جز خدا که گناهان را ببخشد؟ - و بر گناه، اصرار نمی‌ورزند، با اینکه می‌دانند. )
(از مفهوم دو
حدیث منقول از امام باقر و
امام صادق علیهما السلام در تفسیر آیه یاد شده است که در اندیشه توبه نبودن را اصرار بر گناه و توبه از گناه و اجتناب از آن را شرط
استغفار می‌داند.)
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «توبه و اجتناب از گناه».
