توفیق در شکر (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شکرگزاری در برابر نعمتهای
خداوند ، نیازمند توفیق و الهامات
الهی می باشد.
فتبسم ضاحکـا من قولها وقال رب اوزعنی ان اشکر نعمتک التی انعمت علی وعلی ولدی وان اعمل صــلحـا ترضـه وادخلنی برحمتک فی عبادک الصــلحین.(
سلیمان از
سخن او تبسّمی کرد و خندید و گفت: «پروردگارا!
شکر نعمتهایی را که بر من و پدر و مادرم ارزانی داشتهای به من
الهام کن، و توفیق ده تا عمل صالحی که موجب رضای توست انجام دهم، و مرا برحمت خود در زمره
بندگان صالحت وارد کن!»)
(«اوزعنی» به معنای
الهام عملی و
دعوت باطنی به انجام دادن خوبیها و شکر نعمتهاست.)
ووصینا الانسـن بولدیه احسـنـا... قال رب اوزعنی ان اشکر نعمتک التی انعمت علی وعلی ولدی...(ما به
انسان توصیه کردیم که به پدر و مادرش نیکی کند، مادرش او را با ناراحتی حمل میکند و با ناراحتی بر
زمین میگذارد؛ و دوران حمل و از شیر بازگرفتنش سی ماه است؛ تا زمانی که به کمال
قدرت و
رشد برسد و به چهل سالگی
بالغ گردد میگوید: «پروردگارا! مرا توفیق ده تا
شکر نعمتی را که به من و پدر و مادرم دادی بجا آورم و کار شایستهای انجام دهم که از آن خشنود باشی، و فرزندان مرا صالح گردان؛ من به سوی تو بازمی گردم و
توبه میکنم، و من از مسلمانانم! »)
این تعبیر نشان میدهد که انسان با ایمان در چنین سن و سالی هم از عمق و وسعت نعمتهای خدا بر او آگاه میگردد، و هم از خدماتی که
پدر و
مادر به او کرده است تا به این حد رسیده، چرا که در این سن و
سال معمولا خودش پدر یا مادر میشود، و زحمات طاقتفرسا و ایثارگرانه آن دو را با
چشم خود میبیند، و بی اختیار به یاد آنها میافتد و بجای آنها در پیشگاه خدا شکرگزاری میکند.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «توفیق در شکر».