• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ثبات (اصطلاحات نظامی)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


ثبات، در اصطلاح فقه نظامی یعنی، به صورت گروهی جنگیدن، یا گروهی در یک جهت قرار گرفتن و جنگیدن؛ که در قرآن و روایات نیز همین معنی مقصود است.


ثُبات با ضم ثاء در لغت یعنی مرد با استقامت و شجاع و بی‌باکی که صادقانه می‌جنگد.
[۱] فرهنگ جدید عربی- فارسی.


در اصطلاح یعنی به صورت گروهی جنگیدن، یا گروهی در یک جهت قرار گرفتن و جنگیدن آمده است.

امام باقر (علیه‌السّلام) فرمود:
«ثبات سرایا هستند و جمع سرایا را عساکر گویند.»
[۲] مروارید، علی‌اصغر، ینابیع الفقهیه، کتاب الجهاد، ج۹، ص۱۲۰، دار التراث، دار الإسلامیة، ۱۴۱۰ ه.ق.    


قرآن کریم می‌فرماید:
«یا ایُّهَا الَّذینَ آمَنُوا خُذُوا حِذْرَکُمْ فَانْفِرُوا ثُباتٍ ‌اوِ انْفِرُوا جَمیعاً؛
[۳] نساء/سوره۴، آیه۷۱.    
‌ای کسانی که ایمان آورده‌اید، آمادگی خود را (در برابر دشمن) حفظ کنید! و به صورت دسته و گروه واحد یا دسته‌های متعدد (طبق شرایط هر زمان و مکان) به سوی دشمن حرکت کنید.»

۱. ↑ فرهنگ جدید عربی- فارسی.
۲. ↑ مروارید، علی‌اصغر، ینابیع الفقهیه، کتاب الجهاد، ج۹، ص۱۲۰، دار التراث، دار الإسلامیة، ۱۴۱۰ ه.ق.    
۳. ↑ نساء/سوره۴، آیه۷۱.    


• جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۴۰.    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات قرآنی | اصطلاحات نظامی | جهاد
جعبه ابزار