• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ثعلبه بن ودیعه خام

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ثعلبة بن وديعه انصارى:مسلمانى كه برخلاف فرمان پيامبر صلى الله عليه و آله به تبوك نرفت
برخى وى را از زمره مسلمانانى دانسته اند كه بدون عذر در غزوه تبوك شركت نكردند.[۱]     آورده اند كه او پس از آگاهى از نزول آيات در مذمّت مخالفان، از كار خود پشيمان شد و به همراه چند تن خود را به ستون هاى مسجدالنبى بستند و عهد كردند تا پذيرش توبه خويش از جانب خدا به همان حال بمانند.[۲]     گويند: پيامبر صلى الله عليه و آله پس از بازگشت از تبوك و اطلاع از اقدام آن ها، از پذيرش توبه ايشان سر باز زد؛ امّا با نزول آيه «و ءاخَرونَ اعتَرَفوا بِذُنوبِهِم خَلَطوا عَمَلاً صــلِحـًا وءاخَرَ سَيِّئـًا عَسَى اللّهُ اَن يَتوبَ عَلَيهِم ...؛ و ديگرانى كه به گناهان خويش اعتراف كردند، كار نيك را با بد درآميختند؛ اميد است كه خدا توبه آن ها را بپذيرد ...» (توبه:۱۰۲)، پيامبر صلى الله عليه و آله به مسجد رفت و قبولى توبه ثعلبه و همراهانش را به آن ها مژده داد [۳]     و بند از دست و پاى آن ها برگرفت.
پس از آن ثعلبه و همفكرانش اموال خود را به پيامبر صلى الله عليه و آله بخشيدند تا در راه خدا صدقه دهد و گفتند: اين همان اموالى است كه مانع شركت ما در جنگ شد؛ امّا آن حضرت ابتدا نپذيرفت و فرمود: در اين باره دستورى ندارم. در اين هنگام آيه«خُذ مِن اَمولِهِم صَدَقَةً تُطَهِّرُهُم وتُزَكّيهِم بِها ...؛ از اموال آن ها صدقه اى بگير تا آن ها را پاك كنى و آن ها را با آن پاكيزه گردانى...» (توبه:۱۰۳؛ توبه:۱۰۴) نازل شد و در پى آن پيامبر صلى الله عليه و آله يك سوم اموال ايشان را پذيرفت و بقيّه را به آن ها باز گرداند.[۴]     از فرجام وى اطلاعى در دست نيست.

منابع
اسد الغابه، ابن اثير، على بن محمد الجزرى (م. ۶۳۰ ق.)، به كوشش على محمد معوّض، بيروت، دار الكتب العلمية، ۱۴۱۵ ق؛ الاصابه، ابن حجر العسقلانى (م. ۸۵۲ ق.)، به كوشش على محمد معوض و ديگران، بيروت، دار الكتب العلمية، ۱۴۱۵ ق؛ تجريد اسماء الصحابه، الذهبى (م. ۷۴۸ ق.)، بيروت، دار المعرفه؛ تفسير القرآن الكريم، ابوحمزة الثمالى (م. ۱۴۸ ق.)، گردآورى محمد حسين حرز الدين، به كوشش معرفت، قم، الهادى، ۱۴۲۰ ق؛ الدرالمنثور، السيوطى (م. ۹۱۱ ق.)، بيروت، دار الفكر، ۱۴۱۴ ق؛ مجمع البيان، الطبرسى (م. ۵۴۸ ق.)، بيروت، دار المعرفة، ۱۴۰۶ق؛ معرفة الصحابه، ابونعيم اصفهانى (م. ۴۳۰ق.)، به كوشش عادل بن يوسف العزازى، دارالوطن.

[۵]     معرفة الصحابه، ج۱، ص۲؛ تجريد اسماء الصحابه، ج۱، ص۶۹.
[۶]     اسدالغابه، ج۱، ص۲۴۵؛ الاصابه، ج۱، ص۵۲۳؛ الدرالمنثور، ج۴، ص۲۷۸.
[۷]     تفسير ابو حمزه ثمالى، ص۱۹۲؛ مجمع البيان، ج۵، ص۱۰۱؛ معرفة الصحابه، ج۱، ص۲.
[۸]     مجمع البيان، ج۵، ص۱۰۱.



جعبه ابزار