جاسوس‌

جاسُوس‏ به معنای لمس کردن رگ به کار می‏رود.

جاسوس از جَسَّ، یَجُسُّ در لغت به معنای لمس کردن رگ برای گرفتن نبض جهت تشخیص صحت یا سقم فرد به کار می‏رود. حسّ بدون نقطه نیز استعمال شده است.

در اصطلاح عبارت است از فردی که نوکر و مزدور بیگانه است و در لباس معمولی و عادی برای دست‌یابی به اخبار محرمانه و اطلاعات سرّی برای بیگانگان تلاش می‏کند.

حکم چنین فردی در اغلب کشورها اعدام است.

پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) و امامان معصوم (علیهم السلام) با جاسوس بشدّت برخورد و دربسیاری‏ از موارد دستور قتل آنان را صادر کردند.
برای نمونه موردی را که شیخ مفید در کتاب ارشاد ذکر کرده، می‏آوریم: امام حسن (علیه السلام) امر کردند جاسوسی را که از قبیله «بنی القین» بود و در قبیله بنی سلیم‏ پنهان شده بیابند، پس او را گرفته و گردن زدند.

۱.	↑ الْاسْتِخْبارات، عبدالله علی السّلامة المحمد مناصرة، ص۲۷۶-۲۸۳، مؤسسه الرساله بیروت.
۲.	↑ ارشاد، شیخ مفید، ص۱۸۸، چاپ عربی.

جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۴۱-۴۲.