این کتاب در واقع تکمیل تلخیص المقالمیرزا محمد استر آبادی بوده که به تصحیح اساتید واقع شده در احادیث کتب اربعه و کتب شیخ طوسی و دیگران پرداخته است. در اهمیت این کتاب همین بس که به دستور آیت الله بروجردی از روی نسخه اصلی استنساخ و به چاپ رسیده است.
مؤلّف در ذکر بعضی از افراد عین عبارت درباره آنها را از روی کتاب تلخیص المقال آورده و ترجمه بعضی از افراد را که ذکر آنها فایده نداشته و از آنها در کتب اربعه حدیثی ذکر نشده است به کتاب تلخیص المقال ارجاع داده است و اگر فردی در تلخیص المقال ذکر نشده و از آنها حدیثی در کتب اربعه ذکر شده است، با اشاره به حدیث آنها، ترجمه آنها را آورده است. ترتیب این کتاب بر طبق حروف الفباء بوده و از کتابهای پر ارزش و پر فایده در علم رجال به خصوص در تصحیح اسنادکتب اربعه می باشد. آیت الله خویی نیز بعدها همین شیوه را تعقیب کرده و به خوبی از عهده آن بر آمده است.
مولف در این کتاب نام هر یک از روات را آورده و مشایخ و شاگردان او را مشخص کرده و جای احادیث او را در کتب اربعه مشخص نموده است, که بعدها آیت الله خویی در معجم رجال الحدیث همین شیوه را تعقیب کرده و به خوبی از عهده بر آمده است.
