• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جوف (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



جَوْف (به فتح جیم) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای درون که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص ضرورت شناخت دنیا و توصیف مورچه از این واژه استفاده نموده است.



جَوْف (به فتح جیم) به معنای درون، آمده است. چنان‌که گفته می‌شود: «الجوف من الانسان: بطنه و من البیت و غیره: داخله.»


امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره ضرورت شناخت دنیا فرموده است: «مثل الدنیا کمثل الحیّه لیّن مسّها و السّم الناقع فی جوفها؛ مثل دنیا مثل آن ماری است که هنگام دست کشیدن نرم، ولی زهر درون آن کشنده است.»
امام (علیه‌السلام) در خطبه ۱۸۵ در توصیف مورچه می‌فرماید: «لو فَکّرْتَ فی مَجاری اکْلِها، فی عُلُوِّها و سُفْلِها، و ما فی الجَوفِ مِن شَراسِیفِ بَطْنِها؛ اگر در مجاری خوراک و بالا و پایین مورچه و اطراف و پهلوهای شکمش و در چشم و گوشش بیندیشی، از آفرینش او شگفت زده می‌شوی.» .


این واژه دو بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۸۹، حکمت۱۱۹.    
۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۷۰، خطبه۱۸۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جوف»، ص۲۴۱.    






جعبه ابزار