• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حالات امام علی در نماز

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


حالات امام علی (علیه‌السّلام) در نماز، برگرفته از حالات رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله)، در چهره حضرت در اوقات نماز هویدا می‌بود


در احوال سرور پارسایان حضرت علی (علیه‌السّلام) چنین آمده است که: «کان علی (علیه‌السّلام) اذا قام الی الصلاة فقال وجّهت وجهی للّذی فطر السموات و الارض تغیّر لونه حتّی یعرف ذلک فی وجهه»، آنگاه که به نماز می‌ایستاد این آیه را تلاوت می‌کرد: صورت خود را به سوی معبودی می‌گردانم که آسمان‌ها و زمین را آفرید، رنگ چهره‌اش تغییر می‌کرد، و این تغییر کاملاً از چهره اش هویدا بود.
[۱] ابن طاووس، علی بن موسی، فلاح السائل، ج۱، ص۱۰۱.
[۲] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۸۴، ص۳۶۶.    
[۳] محمدی ری‌شهری، محمد، میزان الحکمة، ج۶، ص۲۹۰.    
در روایتی چنین می‌خوانیم: هرگاه مولای متّقیان به نماز می‌ایستد، چهره‌اش متغیّر می‌شد، و بدن نازنیش به لرزه می‌افتد، به حضرت عرض می‌کردند: این چه حالتی است‌ ای امیرالمؤمنین؟ حضرت می‌فرمودند: «جاء وقت امانة الله التی عرضها علی السّموات و الارض فایین ان یحملنها و اشفقن منها و حملها الانسان فلا ادری احسن اداء ما حملت‌ام لا
[۴] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۸۴، ص۲۴۸.    
[۵] ملکی تبریزی، میرزا جواد، اسرار الصلوة ملکی تبریزی، ج۱، ص۱۱.
[۶] ملکی تبریزی، میرزا جواد، اسرار الصلوة ملکی تبریزی، ج۱، ص۸.
[۷] فیض کاشانی، محسن، تفسیر صافی، ج۶، ص۷۴.    
»، یعنی هنگام امانت خداوند است، امانتی که به آسمان‌ها و زمین عرضه شد و آنان نپذیرفتند و در وحشت فرو رفتند، ولی انسان آن را پذیرفت و معلوم نیست که نیکو اداء خواهد کرد یا خیر. (به قول حافظ: آسمان بار امانت نتوانست کشید قرعه فال به نام من دیوانه زدند) این حالت قبل از نماز بود،

در حین نماز خدا می‌داند چگونه بود، فقط این مقدار می‌توان گفت که نمازش یادآور نماز رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) بود. و درباره حضرت (علیه‌السّلام) آورده‌اند که: «انّه کان اذا دخل الصّلاة کان کانه بناء ثابت او عمود قائم لا یتحرّک و کان ربّما رکع او سجد فیقع الطّیر علیه و لم یطق احد ان یحکی صلاة رسول الله (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) الاّ علیّ بن ابیطالب و علیّ بن الحسین (علیهم‌السّلام).
[۸] محمدی ری‌شهری، محمد، میزان الحکمة، ج۶، ص۲۹۱.    
».حضرت طوری بودند، که وقتی داخل نماز می‌شدند، گویا مثل یک بناء ثابت یا ستون ایستاده‌ای می‌باشند، که حرکتی نمی‌کند و گاهگاهی رکوع یا سجده می‌کردند، و این هنگام پرنده بروی آن بزرگوار می‌نشست، و کسی طاقت نداشت از نماز رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) تقلید کند، مگر علی بن ابیطالب و امام سجاد (علیه‌السّلام) و نیز درباره ایشان چنین نقل کرده‌اند که: «ینسب الی مولانا امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) انّه وقع فی رجله نصل فلم یمکن من اخراجه فقالت فاطمة (علیهاالسّلام): اخرجوه فی حال صلاته فانّه لایحس بما یجری علیه حینئذ، فاَخْرَجَ و هو (علیه‌السّلام) فی صلاته»، یعنی: در پای مبارکش تیر رفته بود، هر چه کردند، به جهت درد شدیدی که داشت، نتوانستند خارج کنند، تا آن که به راهنمایی و توصیه همسر گرانقدرش سیّده نساء عالمین، حضرت فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیها) هنگامی که به نماز مشغول شدند، تیر را از پا بیرون کشیدند، و امام متوجه نشدند.
[۹] فیض کاشانی، محسن، محجّة البیضاء، ج۱، ص۳۹۷.    
[۱۰] فیض کاشانی، محسن، محجّة البیضاء، ج۱، ص۳۹۸.    


۱. ↑ ابن طاووس، علی بن موسی، فلاح السائل، ج۱، ص۱۰۱.
۲. ↑ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۸۴، ص۳۶۶.    
۳. ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، میزان الحکمة، ج۶، ص۲۹۰.    
۴. ↑ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۸۴، ص۲۴۸.    
۵. ↑ ملکی تبریزی، میرزا جواد، اسرار الصلوة ملکی تبریزی، ج۱، ص۱۱.
۶. ↑ ملکی تبریزی، میرزا جواد، اسرار الصلوة ملکی تبریزی، ج۱، ص۸.
۷. ↑ فیض کاشانی، محسن، تفسیر صافی، ج۶، ص۷۴.    
۸. ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، میزان الحکمة، ج۶، ص۲۹۱.    
۹. ↑ فیض کاشانی، محسن، محجّة البیضاء، ج۱، ص۳۹۷.    
۱۰. ↑ فیض کاشانی، محسن، محجّة البیضاء، ج۱، ص۳۹۸.    


سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «حالات امام علی در نماز»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۰۹/۲۵.    



جعبه ابزار