اجراى آن بخش از احكامى كه منوط به حكومت اسلامى است- و از آنها به احكام حكومتى تعبیر مى‌شود- مانند اقامه‌ی نماز جمعه (بنابر قولى)، نصب كارگزاران براى جمع‌آورى زكات، جهاد ابتدایى، اجراى حدود (بنابر قولى)، انعقاد پیمان ذمه و صلح با كفّار و امان عمومى دادن به آنان- مشروط به بسط ید امام علیه السّلام یا نائب او است.
