حرص آدم (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حرص به معنای خواستن بیش از اندازه
و
طمع است.
حرص
آدم و
حوا علیهما السلام به استفاده از
درخت ممنوع، عامل
عصیان و مخالفت آنان با
نهی خداوند شد.
«وقلنا یـــادم اسکن انت وزوجک الجنة وکلا منها رغدا حیث شئتما ولا تقربا هـذه الشجرة...»؛ و گفتیم: «ای آدم! تو با همسرت در
بهشت سکونت کن؛ و از (نعمتهای) آن، از هر جا می‌خواهید، گوارا بخورید؛ (اما) نزدیک این درخت نشوید؛ که از ستمگران خواهید شد.
«فازلهما الشیطـن عنها...»؛ پس
شیطان موجب لغزش آنها از بهشت شد؛ و آنان را از آنچه در آن بودند، بیرون کرد. و (در این هنگام) به آنها گفتیم: «همگی (به زمین) فرود آیید! در حالی که بعضی
دشمن دیگری خواهید بود. و برای شما در
زمین ، تا مدت معینی قرارگاه و وسیله بهره برداری خواهد بود.»
«ویــادم اسکن انت وزوجک الجنة فکلا من حیث شئتما ولا تقربا هـذه الشجرة...»؛ و ای آدم! تو و همسرت در بهشت ساکن شوید! و از هر جا که خواستید، بخورید! امّا به این درخت نزدیک نشوید، که از ستمکاران خواهید بود!»
«فوسوس لهما الشیطـن...»؛ سپس شیطان آن دو را
وسوسه کرد، تا آنچه را از اندامشان
پنهان بود،
آشکار سازد؛ و گفت: «پروردگارتان شما را از این درخت نهی نکرده مگر بخاطر اینکه (اگر از آن بخورید،)
فرشته خواهید شد، یا جاودانه (در بهشت) خواهید ماند!»
«فدلـهما بغرور...»؛ و به این ترتیب، آنها را با
فریب (از مقامشان) فرودآورد. و هنگامی که از آن درخت چشیدند، اندامشان (عورتشان) بر آنها آشکار شد؛ و شروع کردند به قرار دادن برگهای (درختان) بهشتی بر خود، تا آن را بپوشانند. و پروردگارشان آنها را نداد داد که: «آیا شما را از آن درخت نهی نکردم؟! و نگفتم که شیطان برای شما دشمن آشکاری است؟!»
«فوسوس الیه الشیطـن قال یــادم هل ادلک علی شجرة الخلد وملک لا یبلی»؛ ولی شیطان او را
وسوسه کرد و گفت: «ای آدم! آیا می‌خواهی تو را به درخت زندگی جاوید، و ملکی بی‌زوال راهنمایی کنم؟!»
«فاکلا منها...»؛ سرانجام هر دو از آن خوردند، (و
لباس بهشتیشان فرو ریخت،) و عورتشان آشکار گشت و برای پوشاندن خود، از برگهای (درختان) بهشتی جامه دوختند! (آری) آدم پروردگارش را نافرمانی کرد، و از
پاداش او محروم شد!
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حرص آدم»
