حرمت تجسس (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تجسس یکی از کارهای مورد نهی است که
قرآن به ما دستور داده از تجسس در کارهای دیگران خودداری کنید.
تجسس و جستوجو، در کارهای دیگران
حرام می باشد که
خداوند هم در قرآن از آن نهی کرده است در آنجا که می فرماید:
یـایها الذین ءامنوا... ولاتجسسوا..ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از بسیاری از گمانها بپرهیزید، چرا که بعضی از گمانها گناه است؛ و هرگز (در کار دیگران) تجسّس نکنید؛ و هیچ یک از شما دیگری را
غیبت نکند، آیا کسی از شما دوست دارد که
گوشت برادر مرده خود را بخورد؟! (به یقین) همه شما از این امر
کراهت دارید؛
تقوای الهی پیشه کنید که خداوند توبه‌پذیر و مهربان است! .
.سپس در دستور بعد مساءله ((نهى از تجسس )) را مطرح کرده ، مى فرماید: ((و هرگز در کار دیگران تجسس نکنید)) (و لا تجسسوا).
((تجسس )) و ((تحسس )) هر دو به معنى جستجوگرى است ولى اولى معمولا در امور نامطلوب مى آید، و دومى غالبا در امر خیر، چنانکه
یعقوب به فرزندانش دستور مى دهد: یا بنى اذهبوا فتحسسوا من یوسف و اخیه : ((اى فرزندان من ! بروید و از (گمشده من ) یوسف و برادرش جستجو کنید)) (یوسف - ۸۷)
.در حقیقت گمان بد عاملى است براى جستجوگرى ، و جستجوگرى عاملى است براى کشف اسرار و رازهاى نهانى مردم ، و
اسلام هرگز اجازه نمى دهد که رازهاى خصوصى آنها فاش شود.
و به تعبیر دیگر اسلام مى خواهد مردم در زندگى خصوصى خود از هر نظر در امنیت باشند. بدیهى است اگر اجازه داده شود هر کس به جستجوگرى درباره دیگران برخیزد حیثیت و آبروى مردم بر باد مى رود، و
جهنمی به وجود مى آید که همه افراد اجتماع در آن
معذب خواهند بود.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حرمت تجسس»
