• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حسرت (مفردات نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: حسرت (مفردات نهج البلاغه (جلد ۱))
مقالات مرتبط: حسرت (قرآن).

حَسرَت (به فتح حاء و راء) از واژگان نهج‌البلاغه به معنای ندامت است.


حَسرَت
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۲۷۳.    
[۲] الطريحي النجفي، فخر الدين، مجمع البحرين ت-الحسینی، ج۳ ص۲۶۷.    
به معنای ندامت و تأسف خوردن بر آنچه از دست رفته است. جمع آن حَسَرات است.

امام علی (علیه‌السلام) بزرگ‌ترین حسرت را چنین بیان داشتند: ««إِنَّ أَعْظَمَ الْحَسَرَاتِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ حَسْرَةُ رَجُلٍ كَسَبَ مَالًا فِی غَيْرِ طَاعَةِ اللَّهِ فَوَرِثَهُ رَجُلٌ فَأَنْفَقَهُ فِی طَاعَةِ اللَّهِ سُبْحَانَهُ فَدَخَلَ بِهِ الْجَنَّةَ وَ دَخَلَ الْأَوَّلُ بِهِ النَّارَ»»
[۳] السيد الشريف الرضي، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۸۳، حکمت ۴۱۹.    
[۴] صبحي صالح، نهج البلاغه، ص۵۵۲، حکمت ۴۲۹.    
[۵] عبده، محمد، نهج البلاغة، ص۲۵۵، حکمت ۴۲۹.    
(بزرگ‌ترين حسرت‌ها در روز قيامت، حسرت شخصى است كه ثروتى را از راه حرام به دست آورده‌ و آن را براى كسى به ارث گذاشته كه در راه خدا انفاق كرده است و خدا به خاطر اين مال او را داخل بهشت و شخص اوّل را به خاطر همان وارد جهنّم گردانيده است.)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۴۳-۸۴۵، حکمت ۴۲۹.    
[۷] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۶۰.    
(شرح‌های حکمت:
[۸] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۴۹-۴۵۰.    
[۹] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۵، ص۴۴۱-۴۳۸.    
[۱۰] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۵۰۶.    
[۱۱] ابن ابي الحديد، شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۷۴.    
)


این واژه نُه بار در نهج‌البلاغه ديده مى‌شود.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۲۷۳.    
۲. ↑ الطريحي النجفي، فخر الدين، مجمع البحرين ت-الحسینی، ج۳ ص۲۶۷.    
۳. ↑ السيد الشريف الرضي، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۸۳، حکمت ۴۱۹.    
۴. ↑ صبحي صالح، نهج البلاغه، ص۵۵۲، حکمت ۴۲۹.    
۵. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة، ص۲۵۵، حکمت ۴۲۹.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۴۳-۸۴۵، حکمت ۴۲۹.    
۷. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۶۰.    
۸. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۴۹-۴۵۰.    
۹. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۵، ص۴۴۱-۴۳۸.    
۱۰. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۵۰۶.    
۱۱. ↑ ابن ابي الحديد، شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۷۴.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حسرت»، ج۱، ص۲۷۳.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان حکمت 419 نهج البلاغه
جعبه ابزار