حسن و قبح ذاتی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حسن و قبح ذاتی به
حسن و قبح بی نیاز از واسطه در اتصاف شیء به آن دو اطلاق می‌شود.
حسن و قبح ذاتی، مقابل
حسن و قبح عرضی و
اعتباری بوده و مراد از آن این است که برخی از افعال اختیاری
علت و تمام موضوع برای
حکم عقلا به حسن یا قبح، می‌باشد؛ یعنی عقلا هر جا با این عنوان رو به رو شوند، به حسن یا قبح آن حکم می‌کنند، مانند: عنوان
عدل و
ظلم ،
علم و
جهل ، که عناوین عدل و علم، حسن ذاتی دارد؛ یعنی تمام موضوع برای حکم به حسن می‌باشد. هم چنین، ظلم و جهل، تمام موضوع برای قبح می‌باشد.
علت این که به این قسم حسن و قبح ذاتی گفته می‌شود این است که این عناوین به خودی خود و به طور مستقل به حسن و قبح متصف بوده و به واسطه در اتصاف محتاج نمی‌باشد.
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «حسن و قبح ذاتی».
