• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حسن و قبح ذاتی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



حسن و قبح ذاتی به حسن و قبح بی نیاز از واسطه در اتصاف شیء به آن دو اطلاق می‌شود.



حسن و قبح ذاتی، مقابل حسن و قبح عرضی و اعتباری بوده و مراد از آن این است که برخی از افعال اختیاری علت و تمام موضوع برای حکم عقلا به حسن یا قبح، می‌باشد؛ یعنی عقلا هر جا با این عنوان رو به رو شوند، به حسن یا قبح آن حکم می‌کنند، مانند: عنوان عدل و ظلم ، علم و جهل ، که عناوین عدل و علم، حسن ذاتی دارد؛ یعنی تمام موضوع برای حکم به حسن می‌باشد. هم چنین، ظلم و جهل، تمام موضوع برای قبح می‌باشد.
علت این که به این قسم حسن و قبح ذاتی گفته می‌شود این است که این عناوین به خودی خود و به طور مستقل به حسن و قبح متصف بوده و به واسطه در اتصاف محتاج نمی‌باشد.
[۲] جناتی، محمد ابراهیم، منابع اجتهاد (از دیدگاه مذاهب اسلامی)، ص۲۳۳.
[۴] محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۲، ص (۶۲-۶۰).



۱. ينقسمان مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۱، ص۲۲۰.    
۲. جناتی، محمد ابراهیم، منابع اجتهاد (از دیدگاه مذاهب اسلامی)، ص۲۳۳.
۳. مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج۲، ص۴۹۹.    
۴. محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۲، ص (۶۲-۶۰).



فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «حسن و قبح ذاتی».



جعبه ابزار