حسن ظاهر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
به نیکو بودن ظاهر شخص از دیدگاه
شرع مقدس حُسن ظاهر می گویند که از آن در بابهاى
اجتهاد و
تقلید،
صلات و
شهادات بحث کردهاند.
عنوان حسن ظاهر در بحث
عدالت مطرح است و مراد از آن، این است که از دیدگاه شرع مقدس ظاهر شخص نیکو باشد؛ بدین معنا که پایبندى به
حدود و
احکام شرع مقدس در
گفتار و
رفتار او تجلّى یابد.
مقابل آن
حسن باطن قرار دارد که عبارت است از ملکه نفسانىاى که شخص را بر پایبندى به حدود و احکام شرع مقدس برمىانگیزاند.
اکثر
قدما- بنا بر آنچه به آنها نسبت داده شده- عدالت را به حسن ظاهر تعریف کردهاند؛ لیکن قول منسوب به
مشهور این است که عدالت ملکه نفسانى است و حسن ظاهر مظهر و
کاشف آن است.
برخى، کلام قدما را حمل بر کاشفیت حسن ظاهر کردهاند.
بنابر قول دوم، آیا حسن ظاهر کاشف
تعبدى از عدالت است؛ حتّى اگر از آن
ظن به عدالت شخص حاصل نشود، یا
کاشف عقلایى است که تنها در صورت افاده
علم یا ظن به حسن
باطن، کاشف از عدالت شخص خواهد بود؟ مسئله محلّ بحث است
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۳،ص۳۰۱.
