حسین بن جعفر فشیدیزجی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حسین بن خضر فشیدیزجی (م
۴۲۴ هـ.ق) از فقها و محدثان
حنفی اهل
بخارا بود.
او در شهرهای مختلف مانند
بغداد،
کوفه،
مکه،
همدان و
ری به تحصیل و تدریس پرداخت. با
سید مرتضی مناظرهای در باب میراث انبیا داشت.
پس از درگذشت ابوجعفر أسروشنی، قاضی بخارا شد.
وی دو کتاب به نامهای
الفوائد و
الفتاوی تألیف کرد.
ایشان در سال ۴۲۴ (هجری قمری) درگذشت.
ابوعلی حسین بن خضر بن محمد نسفی بخاری فَشِیدِیزَجی اهل فشیدیزه ـ از روستاهای بخارا ـ و ساکن بخارا بود.
وی از فقها و محدثان حنفی مذهب بود
و پس از مرگ
ابوجعفر أسْروشنی در بخارا به قضاوت مشغول شد.
ابوعلی در بخارا از ابوبکر محمد بن فضل و
ابوسعید خلیل بن احمد سجزی حدیث شنید.
مدتی نیز در بغداد اقامت نمود و
فقه آموخت
و مناظرهای نیز با سید مرتضی (م
۴۳۶ هـ.ق) در مسئله میراث انبیا انجام داد.
ایشان برای کسب دانش بیشتر به شهرهای گوناگون از جمله کوفه، مکه، همدان،
ساوه، ری و
مرو مسافرت کرد و از افرادی مانند
عبیداللّه زهری،
محمد هروانی،
جعفر فناکی و دیگران بهره برد.
نسفی اصحاب و شاگردانی از او کسب علم کردند که آخرین آنان نوهاش
ابوالحسن علی بن محمد بخاری بود.
بخاری دارای دو کتاب؛
• الفوائد؛
• الفتاوی میباشد.
حسین بن خضر در ۲۳ ماه
شعبان سال ۴۲۴ (هجری قمری) در حدود هشتاد سالگی در بخارا درگذشت و در مقبره کلاباد دفن شد.
سالهای دیگری را نیز برای مرگ او ذکر کردهاند.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «حسین بن خضر فشیدیزجی»، ج۳، ص۱۴۳.