ابوعلی (ابوصالح) حسین بن فرج (ابوقتاده) خیاط بغدادی مروزی معروف به ابن خیاط (م. ۳۰۳ق)، محدّثی اهل بغداد در سده سوّم هجری بود. او از استادان معروفی مانند محمد بن عمر واقدی علم حدیث را آموخت و به اصفهان رفت و کتاب المبتدأ و المغازی را تدریس کرد. برخی علمای اهل سنّت او را کذّاب و سارق حدیث دانسته و شیخ طوسی او را از راویان امامان (علیهم‌السلام) ندانسته است. احتمال می‌رود که او مذهب امامی داشته باشد، اما مدح خاصی درباره‌اش نیافته‌اند. درگذشت او در سال ۳۰۳ هجری ثبت شده است.
