حسین بن موسی موسوی بغدادی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابواحمد حسین بن موسی بن محمد موسوی بغدادی ملقب به الطاهر الأوحد و طاهر ذوالمناقب از نوادگان
امام کاظم(علیهالسّلام) و پدر
سیدرضی و
سیدمرتضی، در سال
۳۰۴ هجری در
بصره متولد شد و در
بغداد زندگی کرد. او عالمی برجسته و نقیب
النقباء طالبیین بود و به مقامهای بالایی مانند
امیر الحاج و رئیس
دیوان مظالم دست یافت. به دلیل موقعیتش، در سال
۳۶۹ هجری به دستور
عضدالدوله بویهی اموالش مصادره و به
فارس تبعید شد، اما بعد از
مرگ او آزاد گردید و اموالش بازگردانده شد.
ابواحمد چندین بار به نقابت طالبیان منصوب شد و در سال
۳۹۴ هجری به آخرین منصب خود رسید. او در سال
۴۰۰ هجری در بغداد درگذشت و در ابتدا در خانهاش دفن شد، اما بعداً به
کربلا منتقل گردید. اثر معروف او
جریدة بغداد است.
موسوی از نوادگان امام کاظم (علیهالسّلام) و پدر دو عالم بزرگ
شیعه، سید رضی و سید مرتضی است.
وی در سال ۳۰۴ هجری متولد شد.
او اهل بصره و ساکن بغداد بود.
مادر وی فاطمه دختر
احمد بن علی بن ابراهیم بن موسی الکاظم(علیهالسّلام) و همسر او نیز فاطمه دختر
ناصر صغیر بود.
ابواحمد عالمی کامل و در زمان خود نقیب النقباء طالبیین در بغداد،
امیر الحاج
عراق و رئیس دیوان مظالم بود.
به گفته
ابن تغری بردی، از منزلت و مقامی والا برخوردار و عظمتش از هیبت
خلفای عباسی بیشتر بود؛ از این رو عضدالدوله بویهی از موقعیت ویژه او احساس خطر کرد و به دستور او در سال ۳۶۹ هجری اموالش مصادره و خودش به فارس تبعید
و در قلعهای زندانی شد.
اما پس از مرگ عضدالدوله در سال
۳۷۲ هجری،
شرف الدوله حاکم فارس وی را آزاد کرد و اموال و املاکش را به او بازگرداند
و او در سالهای پایانی عمر، برخی از این اموال و املاک را
وقف کرد.
ابواحمد چندین بار به نقابت طالبیان و امارت بر حاج منصوب شد
تا اینکه آخرین بار در سال ۳۹۴ هجری از سوی
بهاءالدوله به نقابت
علویان و امارت حاج منصوب شد
و تا پایان عمر، این مناصب را برعهده داشت.
سید رضی و سید مرتضی هر دو از پدر خود،
حسین موسوی روایت کردهاند.
اثر
ابواحمد جریدة بغداد است.
حسین موسوی در سال ۴۰۰ هجری درحالی که بینایی خود را از دست داده بود، در بغداد از
دنیا رفت و فرزندش سید مرتضی بر او
نماز گزارد و در خانه خود به خاک سپرده شد؛ اما پس از مدتی به کربلا منتقل و در جوار حایر حسینی به خاک سپرده شد.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «حسین ـ موسوی»، ج ۲، ص ۱۹۵.