حکم استهزای معجزات (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مسخره کردن به قصد تحقیر،
توهین یا اهدافی دیگر را استهزاء گویند، آیاتی که در
قرآن سخن از
استهزا به میان آورده بیشتر مربوط به حوزه
عقیده و
دین بوده که در آن، جبهه مخالفِ انبیای الهی، مؤمنان،
وحی ، آیات الهی، معجزات انبیا، ... و حتی خداوند را به
تمسخر گرفته و از استهزا به‌صورت حربه‌ای برای رویارویی با دین الهی بهره می‌جستند.
استهزای معجزات الهی حرام است: «بل عجبت ویسخرون• واذا راوا ءایة یستسخرون؛
تو از انکار آنها تعجب می‌کنی، ولی آنها
مسخره می‌کنند! • و هنگامی که به آنها
تذکر داده شود هرگز متذکر نمی‌شوند• و هنگامی که معجزه‌ای را ببینند دیگران را نیز به استهزا دعوت می‌کنند!» (مقصود از «آیه» آیات الهی و معجزات است.
)
«ولقد ارسلنا موسی بـایـتنا الی فرعون وملاه فقال انی رسول رب العــلمین• فلما جاءهم بـایـتنا اذا هم منها یضحکون؛
ما
موسی را با آیات خود به سوی
فرعون و درباریان او فرستادیم (به آنها) گفت: من فرستاده پروردگار عالمیانم• ولی هنگامی که او آیات ما را برای آنها آورد از آن می‌خندیدند.» (منظور از «یضحکون» خنده از روی استهزا و تمسخر نسبت به آیات و معجزات است.
)
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حکم استهزا».
