حکم اعراض از آیات خدا (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خداوند متعال در
قرآن کریم سرگذشت اقوامی را ذکر فرموده که به دلیل رویگردانی و
اعراض از آیات و نشانه هایی که خداوند برای
هدایت آنان میفرستاد به
عذاب الهی دچار شدند.
اعراض ، از آیات الهی باعث گمراهی است: «وما تاتیهم من ءایة من ءایـت ربهم الا کانوا عنها معرضین• الم یروا کم اهلکنا من قبلهم من قرن مکنـهم فی الارض ما لم نمکن لکم وارسلنا السماء علیهم مدرارا وجعلنا الانهـر تجری من تحتهم فاهلکنـهم بذنوبهم وانشانا من بعدهم قرنـا ءاخرین؛
هیچ نشانه و آیه ای از آیات پروردگارشان به آنها نمیرسد مگر اینکه از آن روی میگردانند! • آیا مشاهده نکردند چقدر از اقوام پیشین را هلاک کردیم؟! اقوامی که (از شما نیرومندتر بودند و) قدرتهائی به آنها دادیم که به شما ندادیم، بارانهای پی در پی بر آنها فرستادیم و نهرها از زیر (آبادیهای) آنها جاری ساختیم (اما هنگامی که سرکشی و
طغیان کردند) آنها را به خاطر گناهانشان نابود ساختیم و جمعیت دیگری بعد از آنان بوجود آوردیم.»
«قل ارءیتم ان اخذ الله سمعکم وابصـرکم وختم علی قلوبکم من الـه غیر الله یاتیکم به انظر کیف نصرف الایـت ثم هم یصدفون• قل ارءیتکم اناتـکم عذاب الله بغتة او جهرة هل یهلک الا القوم الظــلمون؛
بگو آیا فکر کردهاید اگر
خداوند گوش و چشمهای شما را بگیرد و بر دلهای شما مهر نهد (که چیزی را نفهمید) چه کسی جز خدا است که آنها را به شما بدهد؟ ببین چگونه آیات را برای آنها به گونههای مختلف شرح میدهیم سپس آنها روی میگردانند! • بگو فکر کردهاید اگر
عذاب خدا ناگهانی (و پنهانی) یا آشکارا به سراغ شما بیاید آیا جز جمعیت ستمکار هلاک میشوند؟»
«... فمن اظلم ممن کذب بـایـت الله وصدف عنها سنجزی الذین یصدفون عن ءایـتنا سوء العذاب بما کانوا یصدفون؛
... چه کسی ستمکارتر از آنها که آیات خدا را
تکذیب کردند و از آن روی گردانیدند یافت میشود، اما بزودی کسانی را که از آیات ما روی گردانیدند به خاطر همین اغراض بیدلیلشان
مجازات شدید خواهیم کرد.»
«وکاین من ءایة فی السمـوت والارض یمرون علیها وهم عنها معرضون• افامنوا ان تاتیهم غـشیة من عذاب الله او تاتیهم الساعة بغتة وهم لا یشعرون؛
و چه بسیار نشانهای (از خدا) در آسمانها و
زمین وجود دارد که آنها از کنارش میگذرند و از آن روی میگردانند! • آیا از این ایمن هستند که عذاب فراگیری از ناحیه خدا به سراغ آنها بیاید یا ساعت
رستاخیز ناگهان فرا رسد در حالی که آنها متوجه نیستند؟!»
«ومن اظلم ممن ذکر بـایـت ربه فاعرض عنها ونسی ما قدمت یداه انا جعلنا علی قلوبهم اکنة ان یفقهوه وفی ءاذانهم وقرا وان تدعهم الی الهدی فلن یهتدوا اذا ابدا؛
چه کسی ستمکارتر است از آنها که به هنگام یادآوری آیات پروردگارشان از آن روی میگردانند، و آنچه را با دست خود انجام داده فراموش میکنند، ما بر دلهاشان پرده افکندهایم تا نفهمند، و در گوشهایشان سنگینی قرار دادهایم (تا صدای
حق را نشنوند! ) و لذا اگر آنها را به سوی هدایت بخوانی هرگز
هدایت نمیشوند!»
«ومن اظلم ممن ذکر بـایـت ربه ثم اعرض عنها انا من المجرمین منتقمون؛
چه کسی ستمکارتر است از آنکس که آیات پروردگارش به او تذکر داده شده و او از آن اعراض کرده، مسلما ما از مجرمان
انتقام خواهیم گرفت.»
«ان الذین یلحدون فی ءایـتنا لا یخفون علینا افمن یلقی فی النار خیرام من یاتی ءامنـا یوم القیـمة اعملوا ما شئتم انه بما تعملون بصیر؛
کسانی که آیات ما را
تحریف میکنند بر ما پوشیده نخواهند بود! آیا کسی که در آتش افکنده میشود بهتر است یا کسی که در نهایت امن و
امان در قیامت به عرصه محشر میآید، هر چه میخواهید انجام دهید، او به آنچه انجام میدهید بیناست!» («ان الذین...» یعنی کسانی که از
ایمان به آیات ما اعراض میکنند.
)
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حکم اعراض».