• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حکم القاب زشت (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


حکم القاب زشت
۸۴۳. حرمت نسبت دادن القاب زشت به یکدیگر از سوی مؤمنان:
«یـایها الذین ءامنوا... ولا تنابزوا بالالقـب بئس الاسم الفسوق بعد الایمـن...؛
[۱] حجرات/سوره۴۹، آیه۱۱.    
ای کسانی که ایمان آورده‌اید...و با القاب زشت و ناپسند یاد نکنید، بسیار بد است که بر کسی بعد از ایمان نام کفر بگذارید...»
بسیاری از افراد بی بند و بار در گذشته و حال اصرار داشته و دارند که بر دیگران القاب زشتی بگذارند، و از این طریق آنها را تحقیر کنند، شخصیتشان را بکوبند، و یا احیانا از آنان انتقام گیرند، و یا اگر کسی در سابق کار بدی داشته سپس توبه کرده و کاملا پاک شده باز هم لقبی که بازگو کننده وضع سابق باشد بر او بگذارند.
اسلام صریحا از این عمل زشت نهی می‌کند، و هر اسم و لقبی را که کوچکترین مفهوم نامطلوبی دارد و مایه تحقیر مسلمانی است ممنوع شمرده.
در حدیثی آمده است که روزی صفیه دختر حیی ابن اخطب (همان زن یهودی که بعد از ماجرای فتح خیبر مسلمان شد و به همسری پیغمبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در آمد) روزی خدمت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) آمد در حالی که اشک می‌ریخت، پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) از ماجرا پرسید، گفت : عایشه مرا سرزنش می‌کند و می‌گوید: ای یهودی زاده! پیامبر _(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: چرا نگفتی پدرم هارون است، و عمویم موسی ، و همسرم محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) ؟ و در اینجا بود که این آیه نازل شد.
[۲] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۲، ص۱۸۰.    
[۳] طباطبائی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۴۸۲.    
[۴] فیض کاشانی، محسن، تفسیر صافی، ج۶، ص۵۲۲.    
[۵] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۹، ص۲۲۶.    

۸۴۴. حرمت نسبت دادن هرگونه لقبهای زشت به دیگران، در حال احرام :
«الحج اشهر معلومـت فمن فرض فیهن الحج فلا رفث ولا فسوق ولا جدال فی الحج...؛
[۶] بقره/سوره۲، آیه۱۹۷.    
حج ، در ماههای معینی است! و کسانی که (با بستن احرام، و شروع به مناسک حج ،) حج را بر خود فرض کرده‌اند، (باید بدانند که) در حج، آمیزش جنسی با زنان، و گناه و جدال نیست!...»
(بنا بر قولی، مراد از « فسوق » القاب زشت و سب نمودن دیگران است.
[۷] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۲، ص۴۴.    
)
[۸] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲، ص۵۳.    
[۹] طباطبائی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۲، ص۱۱۶.    
[۱۰] فیض کاشانی، محسن، تفسیر صافی، ج۱، ص۲۳۴.    


فهرست مندرجات

۱ - پانویس
۲ - منبع

۱. ↑ حجرات/سوره۴۹، آیه۱۱.    
۲. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۲، ص۱۸۰.    
۳. ↑ طباطبائی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۴۸۲.    
۴. ↑ فیض کاشانی، محسن، تفسیر صافی، ج۶، ص۵۲۲.    
۵. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۹، ص۲۲۶.    
۶. ↑ بقره/سوره۲، آیه۱۹۷.    
۷. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۲، ص۴۴.    
۸. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲، ص۵۳.    
۹. ↑ طباطبائی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۲، ص۱۱۶.    
۱۰. ↑ فیض کاشانی، محسن، تفسیر صافی، ج۱، ص۲۳۴.    


فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حکم القاب زشت».    



جعبه ابزار