حکم امنیت (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حکم امنیت
۱. احساس امنیت
۸۷۰. جایز نبودن
احساس امنیت کافران، از عذاب خداوند:
«افامن اهل القری ان یاتیهم باسنا بیـتـا وهم نائمون؛
آیا اهل این آبادیها از این ایمن هستند که عذاب ما شبانه به سراغ آنها بیاید در حالی که در
خواب باشند؟»
«او امن اهل القری ان یاتیهم باسنا ضحی وهم یلعبون؛
آیا
اهل آبادیها از این ایمنند که
عذاب ما، روز به سراغشان بیاید در حالی که سرگرم بازی هستند؟»
«افامن الذین مکروا السیـات ان یخسف الله بهم الارض او یاتیهم العذاب من حیث لا یشعرون؛
آیا توطئه گران از این عذاب الهی ایمن گشتند که ممکن است خدا آنها را در زمین فرو برد و یا
مجازات (حق) از آنجا که انتظارش را ندارند به سراغشان بیاید.»
«او یاخذهم علی تخوف فان ربکم لرءوف رحیم؛
یا بطور تدریجی با هشدارهای خوفانگیز آنها را گرفتار سازد چرا که پروردگار رؤوف و
رحیم است.»
«افامنتم ان یخسف بکم جانب البر او یرسل علیکم حاصبـا ثم لا تجدوا لکم وکیلا؛
آیا از این ایمن هستید که در خشکی (با یک زلزله شدید) شما را در
زمین فرو ببرد یا طوفانی از سنگریزه بر شما بفرستد (و در آن مدفونتان کند) سپس حافظ (و یاوری) برای خود نیابید؟!»
«ام امنتم ان یعیدکم فیه تارة اخری فیرسل علیکم قاصفـا من الریح فیغرقکم بما کفرتم ثم لا تجدوا لکم علینا به تبیعـا؛
یا اینکه ایمن هستید که بار دیگر شما را به
دریا بازگرداند و تندباد کوبندهای بر شما بفرستد و شما را بخاطر کفرتان غرق کند، حتی کسی که خونتان را مطالبه نماید پیدا نکنید.»
«ءامنتم من فی السماء ان یخسف بکم الارض فاذا هی تمور؛
آیا خود را از عذاب کسی که حاکم بر
آسمان است در امان میدانید که دستور دهد زمین بشکافد و شما را فرو برد و دائما به لرزش خود ادامه دهد؟»
۲. اخبار امنیتی
۸۷۱. لزوم ارائه اخبار امنیتی به رهبران جامعه:
«واذا جاءهم امر من الامن او الخوف اذاعوا به ولو ردوه الی الرسول والی اولی الامر منهم لعلمه الذین یستنـبطونه منهم...؛
و هنگامی که خبری از پیروزی و شکست به آنها برسد، (بدون تحقیق) آنرا شایع میسازند، و اگر آنرا به پیامبر و پیشوایان (که قدرت تشخیص کافی دارند)
ارجاع کنند، از ریشههای مسائل آگاه خواهند شد ...»
۸۷۲. لزوم ارزیابی اخبار امنیتی جامعه از سوی مقامات مسئول، قبل از انتشار آن:
«واذا جاءهم امر من الامن او الخوف اذاعوا به ولو ردوه الی الرسول والی اولی الامر منهم لعلمه الذین یستنـبطونه منهم...؛
و هنگامی که خبری از
پیروزی و شکست به آنها برسد، (بدون تحقیق) آنرا شایع میسازند، و اگر آنرا به پیامبر و پیشوایان (که قدرت تشخیص کافی دارند) ارجاع کنند، از ریشههای مسائل آگاه خواهند شد ...»
۸۷۳. حرمت پخش و اشاعه اخبار امنیتی:
«واذا جاءهم امر من الامن او الخوف اذاعوا به ولو ردوه الی الرسول والی اولی الامر منهم لعلمه الذین یستنـبطونه منهم...؛
و هنگامی که خبری از پیروزی و شکست به آنها برسد، (بدون
تحقیق ) آنرا شایع میسازند، و اگر آنرا به پیامبر و پیشوایان (که قدرت تشخیص کافی دارند) ارجاع کنند، از ریشههای مسائل آگاه خواهند شد...»
۳. امنیت حج گزاران
حکم امنیت حج گزاران (قرآن) ،
۴. امنیت حیوانات
حکم امنیت حیوانات (قرآن)،
۵. امنیت در ماههای حرام
حکم امنیت در ماههای حرام (قرآن) ،
۶. امنیت مجرمان
حکم امنیت مجرمان (قرآن)،
۷. امنیت مسجدالحرام
حکم امنیت مسجدالحرام (قرآن)،
۸. امنیت مشرکان
حکم امنیت مشرکان (قرآن) ،
۹. بهره مندی از امنیت
۸۸۲. داشتن امنیت، امری مطلوب و پسندیده:
«واذ قال ابرهیم رب اجعل هـذا بلدا ءامنـا...؛
(و بیاد آورید) هنگامی که
ابراهیم عرض کرد: پروردگارا این سرزمین را
شهر امنی قرار ده...»
«واذکروا اذ انتم قلیل مستضعفون فی الارض تخافون ان یتخطفکم الناس فـاوکم وایدکم بنصره...؛
و به خاطر بیاورید هنگامی که شما گروهی کوچک و اندک و ضعیف در روی زمین بودید آنچنان که میترسیدید مردم شما را بربایند ولی او شما را
پناه داد و یاری کرد ...»
«فلما دخلوا علی یوسف ءاوی الیه ابویه وقال ادخلوا مصر ان شـاء الله ءامنین؛
هنگامی که بر
یوسف وارد شدند او پدر و
مادر خود را در آغوش گرفت و گفت همگی داخل مصر شوید که انشاء الله در امن و
امان خواهید بود.»
«واذ قال ابرهیم رب اجعل هـذا البلد ءامنـا...؛
به خاطر بیاورید زمانی را که ابراهیم به پیشگاه خدا عرضه داشت، پروردگارا این شهر (
مکه ) را سرزمین
امن و امان قرار ده...»
«وضرب الله مثلا قریة کانت ءامنة مطمئنة یاتیها رزقها رغدا من کل مکان فکفرت بانعم الله فاذقها الله لباس الجوع والخوف بما کانوا یصنعون؛
خداوند (برای آنها که کفران
نعمت میکنند) مثلی زده است: منطقه آبادی را که امن و آرام و مطمئن بوده، و همواره روزیش بطور وافر از هر مکانی فرا میرسیده، اما نعمت خدا را
کفران کردند، و خداوند بخاطر اعمالی که انجام میدادند لباس گرسنگی و ترس را در اندامشان پوشانید.»
«قالوا یـذا القرنین ان یاجوج وماجوج مفسدون فی الارض فهل نجعل لک خرجـا علی ان تجعل بیننا وبینهم سدا• قال ما مکنی فیه ربی خیر فاعینونی بقوة اجعل بینکم وبینهم ردمـا• قال هـذا رحمة من ربی...؛
(آن گروه به او) گفتندای
ذو القرنین یاجوج و ماجوج در این سرزمین فساد میکنند آیا ممکن است ما هزینهای برای تو قرار دهیم که میان ما و آنها سدی ایجاد کنی؟ • (ذو القرنین) گفت: آنچه را خدا در
اختیار من گذارده بهتر است (از آنچه شما پیشنهاد میکنید) مرا با نیروئی یاری کنید، تا میان شما و آنها سد محکمی ایجاد کنم• گفت این از
رحمت پروردگار من است ...»
«وعد الله الذین ءامنوا منکم وعملوا الصــلحـت لیستخلفنهم فی الارض کما استخلف الذین من قبلهم ولیمکنن لهم دینهم الذی ارتضی لهم ولیبدلنهم من بعد خوفهم امنـا یعبدوننی لا یشرکون بی شیــا...؛
خداوند به کسانی که از شما
ایمان آوردهاند و اعمال صالح انجام دادهاند وعده میدهد که آنها را قطعا
خلیفه روی زمین خواهد کرد، همانگونه که پیشینیان را
خلافت روی زمین بخشید. و
دین و آئینی را که برای آنها پسندیده پا بر جا و ریشه دار خواهد ساخت و خوف و ترس آنها را به
امنیت و آرامش مبدل میکند، آنچنانکه تنها مرا میپرستند و چیزی را برای من شریک نخواهند ساخت...»
«من جاء بالحسنة فله خیر منها وهم من فزع یومئذ ءامنون؛
کسانی که کار نیکی انجام دهند پاداشی بهتر از آن خواهند داشت و آنها از وحشت آن روز در امانند.»
«وقالوا ان نتبع الهدی معک نتخطف من ارضنا او لم نمکن لهم حرمـا ءامنـا یجبی الیه ثمرت کل شیء رزقـا من لدنا ولـکن اکثرهم لا یعلمون؛
آنها گفتند: ما اگر
هدایت را همراه تو پذیرا شویم ما را از سرزمینمان میربایند! آیا ما حرم امنی در اختیار آنها قرار ندادیم که ثمرات هر چیزی (از هر شهر و دیاری) به سوی آن آورده میشود، ولی اکثر آنها نمیدانند!»
«او لم یروا انا جعلنا حرمـا ءامنـا ویتخطف الناس من حولهم افبالبـطـل یؤمنون وبنعمة الله یکفرون؛
آیا ندیدند که ما
حرم امنی برای آنها قرار دادیم در حالی که مردم را در اطراف آنها (در بیرون این حرم) میربایند؟ آیا به
باطل ایمان میآورند و نعمت خدا را کفران میکنند؟»
«ان الذین یلحدون فی ءایـتنا لا یخفون علینا افمن یلقی فی النار خیرام من یاتی ءامنـا یوم القیـمة...؛
کسانی که آیات ما را
تحریف میکنند بر ما پوشیده نخواهند بود! آیا کسی که در آتش افکنده میشود بهتر است یا کسی که در نهایت امن و امان در
قیامت به عرصه محشر میآید، هر چه میخواهید انجام دهید، او به آنچه انجام میدهید بیناست!»
«فلیعبدوا رب هـذا البیت• الذی اطعمهم من جوع وءامنهم من خوف؛
پس (به شکرانه این نعمت بزرگ) باید پروردگار این خانه را
عبادت کنند• همانکس که آنها را از گرسنگی نجات داد و از نااءمنی رهائی بخشید.»
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حکم امنیت».