حکومت به تضییق حکم خام
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تضییق تعبّدی محدوده شمول حکم دلیل محکوم، توسط
دلیل حاکم را حکومت به تضییق حکم گویند.
حکومت به تضییق حکم، به معنای نظارت دلیل حاکم، بر دلیل محکوم و تفسیر آن، از راه ایجاد تضییق تعبدی در محدوده شمول
حکم دلیل محکوم است، مثل آن که مولا بگوید: «اذا شککت فی الصلاة فابن علی الاکثر؛ هر گاه در تعداد رکعات
نماز شک کردی، بنا را بر اکثر بگذار»، و سپس به منظور تضییق دایره حکم قبلی بگوید: «انما عَنَیتُ بذلک خصوص الشک بین الثلاث و الاربع؛ منظور من از شک، شک در رکعت سوم و چهارم بوده است» و در این شک خاص، بنا را بر اکثر بگذار، نه در شک‌های دیگر، و با این بیان، دامنه شمول حکم دلیل اول را محدود نماید.
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «حکومت به تضییق حکم».
