حکومت به تضییق خام
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تضییق تعبّدی دلیل محکوم، توسط
دلیل حاکم است.
حکومت به تضییق، مقابل حکومت به توسعه، و به معنای نظارت دلیل حاکم، بر دلیل محکوم و
تفسیر آن از راه ایجاد تضییق تعبدی در ناحیه افراد موضوع، یا متعلق یا
حکم دلیل محکوم است، مانند این که مولا بگوید: «اکرم العلما»، سپس در مقام تضییق دایره افراد موضوع برآمده و بگوید: «العالم الفاسق لیس عندی بعالم» که دایره شمول «العلما» را محدود ساخته و عالم فاسق را تعبداً از آن خارج کرده است.
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «حکومت به تضییق».