• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خبل (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مقالات مرتبط: عناوین قاموس قرآن (جلد ۲).

خَبَل (به فتح خاء و فتح باء) از واژگان قرآن کریم و به معنی فساد است. خَبَال (به فتح خاء و فتح باء) نيز به معنى فساد است. اين كلمه دو بار در قرآن آمده است.


خَبَل
[۱] قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۲۲۳.    
[۲] طريحی، فخر‌الدين، مجمع البحرين، ت-الحسینی، ج۵، ص۳۶۲.    
به معنی فساد است. خَبَال (به فتح خاء و فتح باء) نيز به معنى فساد است. چنان‌كه راغب گفته‌ است.
[۳] راغب اصفهانی، المفردات، ط دار القلم، ص۲۷۴.    


(لا تَتَّخِذُوا بِطانَةً مِنْ دُونِكُمْ لا يَأْلُونَكُمْ‌ خَبالًا)
[۴] آل عمران/سوره۳، آیه۱۱۸.    
«از غير خودتان همراز مگيريد كه در فساد شما كوتاهى نمی‌كنند.»
[۵] طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر الميزان، ج۳، ص۳۸۶.    
[۶] طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر الميزان، ترجمه محمد‌باقر موسوی، ج۳، ص۵۹۹.    
[۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ج۲، ص۳۷۲.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۲۱۹.    

(لَوْ خَرَجُوا فِيكُمْ ما زادُوكُمْ إِلَّا خَبالً)
[۹] توبه/سوره۹، آیه۴۷.    
«اگر منافقان با شما به جنگ بيرون می‌شدند شما را فقط تباهى می‌افزودند.»
[۱۰] طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر الميزان، ج۹، ص۲۹۰.    
[۱۱] طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر الميزان، ترجمه محمد‌باقر موسوی، ج۹، ص۳۸۹.    
[۱۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ج۵، ص۶۴.    
[۱۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۱۱۱.    
نا گفته نماند همراز بودن كافر و رفيق بودن منافق در جنگ، سبب اعوجاج فكر است زيرا آن‌ها هميشه با وسوسه‌ها و سخنان باطل، افكار را پريشان می‌كنند. پس خبال هر تباهى نيست بلكه تباهى و فساد فكرى است. لذا راغب در معنى آن گفته: آن فسادى است كه بر حيوان عارض می‌شود و موجب اضطراب می‌گردد مثل جنون يا مرضى كه در فكر و عقل مؤثر است.
[۱۴] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دار القلم، ص۲۷۴.    
در اقرب گفته خبال به معنى فساد است كه در افعال و ابدان و عقول باشد.
[۱۵] شرتونی، سعید، اقرب الموارد في فصح العربية و الشوارد
خبل را افساد نيز گفته‌اند.

اين كلمه فقط در دو آيه فوق آمده است.

۱. ↑ قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۲۲۳.    
۲. ↑ طريحی، فخر‌الدين، مجمع البحرين، ت-الحسینی، ج۵، ص۳۶۲.    
۳. ↑ راغب اصفهانی، المفردات، ط دار القلم، ص۲۷۴.    
۴. ↑ آل عمران/سوره۳، آیه۱۱۸.    
۵. ↑ طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر الميزان، ج۳، ص۳۸۶.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر الميزان، ترجمه محمد‌باقر موسوی، ج۳، ص۵۹۹.    
۷. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ج۲، ص۳۷۲.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۲۱۹.    
۹. ↑ توبه/سوره۹، آیه۴۷.    
۱۰. ↑ طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر الميزان، ج۹، ص۲۹۰.    
۱۱. ↑ طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر الميزان، ترجمه محمد‌باقر موسوی، ج۹، ص۳۸۹.    
۱۲. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ج۵، ص۶۴.    
۱۳. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البيان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۱۱۱.    
۱۴. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دار القلم، ص۲۷۴.    
۱۵. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد في فصح العربية و الشوارد


• قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «خبل»، ج۲، ص۲۲۳.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره آل عمران | واژه شناسی واژگان سوره توبه
جعبه ابزار