۱. تشبیهات قرآن تنها بر حواس پنجگانه استوار نیستند؛ بلکه بر نفس ( عقل ) نیز مبتنی‌اند. رمانی می‌گوید: تشبیهات قرآن برخی حسی و برخی دیگر نفسی‌اند. همان طور که قرآن امور محسوس را به محسوستشبیه می‌کند، در تشبیهات حسی ، مسائل معنوی و معقول را نیز گنجانده است. ۲. تشبیه در قرآن هدف ذاتی و اصلی نیست؛ بلکه مقصود هدایت انسان‌ها است. ۳. تشبیه‌های قرآن اگر از جمله حذف شوند، جمله متلاشی می‌شود و مراد گوینده را نمی‌رساند. ۴. دقت در وصف و تقیید . ۵. گزینش الفاظ مناسب با معنا. ۶. تشبیه یک چیز به امور مختلف؛ مانند تشبیه حال منافقان در آیات ۱۷-۲۰ سوره بقره به کسی که آتشی برافروخته و کسی که در باران و رعد و برق قرار گرفته است.
