خلف بن احمد سیستانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابواحمد خلف بن احمد بن محمد بن لیث سیستانی سجزی بخاری (
۳۲۶ ۳۹۹ق) حاکم و عالمی ایرانی بود که به دلیل دانش گسترده در
حدیث و حکمرانی عادلانه‌اش شهرت یافت و پس از تبعید توسط
سلطان محمود غزنوی، در زندان درگذشت.
خلف فرزند امیر
سیستان بود و بعدها خود که به امیری آن دیار رسید، علمای و دانشمندان را تکریم می‌کرد.
او به
حجاز و
بغداد سفر کرد و از راویانی چون
عبداللّه بن محمد فاکهی،
ابوعلی بن صوّاف و
علی بن بُندار صوفی حدیث شنید و افرادی چون
ابوعلی صابونی و دیگران از او
روایت کردند.
دولت او در سال
۳۹۳ هجری به دست سلطان محمود غزنوی محاصره و خود او به
جوزان تبعید شد و چون سلطان محمود خبر یافت که خلف با
ایلک خان در
بخارا مکاتباتی دارد، بر او سخت گرفت.
سیستانی از راویانی چون عبداللّه بن محمد فاکهی، ابوعلی بن صوّاف و علی بن بُندار صوفی حدیث شنید.
افرادی چون ابوعلی صابونی و دیگران از
خلف روایت کردند.
خلف بن احمد تفسیری دارد که از آن با عنوان
تفسیر خلف بن احمد یاد شده است.
سیستانی سرانجام در حبس به سال ۳۹۹ هجری از
دنیا رفت.
(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «خلف ـ سیستانی»، ج ۲، ص ۲۰۵.
