دام های شیطان
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شیطان دشمن بزرگ
انسان است،
او برای دست یافتن بدین هدف، وسایلی دارد که آنها را دام‌های شیطان گویند.
از علل این دشمنی، برتری
آدم بر فرشتگان، اکرام و احترام ویژه آدم در پیشگاه
خدا و
رجم شیطان از مقام قرب الهی و
لعن او تا روز بازپسین است.
شیطان از روی همین دشمنی، سوگند یاد کرده است که فرزندان آدم را بفریبد و آنان را از رشد و تعالی باز دارد.
او برای دست یافتن بدین هدف، وسایلی دارد که آنها را دام‌های شیطان گویند.
خداوند متعال در
قرآن کریم، پیوسته انسان را زنهار می‌دهد که فریب شیطان نخورد و در دام او نلغزد..
امامان معصوم علیه‌السّلام نیز پاره‌ای اعمال را «فخ الشیطان» نام کرده‌اند به معنای «دام شیطان» و آدمی را از نزدیکی بدانها باز داشته‌اند.
شیطان، آدمی را به آرزوهای بلند می‌آلاید و او را به خرافات می‌کشاند و وامی دارد تا از آفرینش خدایی خویش روی برتابد؛ ولی فرجام شیطان و پیروان او
دوزخ است.
شیطان از راه‌های گوناگون، همانند
شهوت،
غضب، هواهای نفسانی، عواطف و احساسات انسان را می‌فریبد و دام‌های خویش را پیش راه او می‌گستراند.
با این حال، او سلطه‌ای بر انسان ندارد و تنها از راه فریب پیش می‌آید و انسان، به اختیار، از او پیروی می‌کند.
خداوند، انسان را صاحب اختیار آفریده و راه‌های رویارویی با شیطان را بدو آموخته است.
قرآن کریم، فریب‌های شیطان را «خطوات» خوانده است به معنای گام‌ها؛ زیرا او گام به گام پیش می‌آید و اندک اندک انسان را همراه خود می‌کند.
دام‌های شیطان فراوان‌اند و او از راه‌های پرشماری می‌کوشد انسان را بفریبد. بنابر آیات قرآنی، شیطان برای گمراهی انسان بسیار سماجت می‌کند و از پس و پیش و چپ و راست بر او هجوم می‌برد
و چون به درون آدمی راه یابد، بر او لجام می‌زند و اختیارش را در کف می‌گیرد و اگر مجال پیدا کند، نسل انسان را به تباهی می‌کشد،
او به زشتکاری‌ها و گناهکاری‌ها دامن می‌زند و از ابزاری همچون
قمار و
شراب بهره می‌گیرد و میان آدمیزادگان دشمنی و کینه می‌آفریند و آنان را از یاد خدا باز می‌دارد؛
آتش آرزوهای بلند را در دل‌ها می‌افروزد و تمنای زندگی بیش تر در دنیا را در بندگان می‌آفریند و آنان را گمراه می‌سازد،
دنیا و ما فیها را در نظر انسان‌ها می‌آراید و محبت کالای دنیوی را در سینه آنان برمی انگیزد و از پاداش اخروی غافل می‌کند.
فرهنگ شیعه، ج۱، ص۲۲۶، برگرفته از مقاله «دام های شیطان».
