• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

دباغی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دباغی یعنی جدا کردن پشم و چربی از پوست حیوان و تبدیل آن به چرم یا پوست صنعتى.




دباغى به عمل جدایى پشم و چربى از پوست حیوان و تبدیل آن به چرم یا پوست صنعتى اطلاق می شود.



از آن در بابهاى طهارت، صلات و اطعمه و اشربه سخن گفته‏اند.



پوست مردار حیوانى که داراى خون جهنده است، بنابر مشهور با دباغى پاک نمى‏شود.

۳.۱ - جواز و عدم جواز استفاده از پوست حیوان حرام گوشت در غیر نماز


استفاده از پوست حیوان حرام گوشتى که تذکیه شده- بنابر قول به تذکیه‌پذیر بودن آن- در غیر نماز جایز است؛ لیکن در اینکه جواز آن مشروط به دباغى است یا نه اختلاف است. اشتراط، به مشهور نسبت داده شده است، اما مشهور متأخران قائل به کراهت استعمال آن بدون دباغى یا استحباب دباغى آن شده‏اند. برخى بین استفاده از آن در مایعات و غیر مایعات تفصیل داده و در صورت اوّل دباغى را شرط دانسته‏اند.
بنابر قول به لزوم دباغى، در اینکه منشأ آن توقف طهارت پوست بر دباغى است یا صرف تعبد، اختلاف است.

بر عدم جواز دباغى با شى‏ء نجس ادعاى اجماع شده است.

۳.۲ - امامت دباغ در نماز


امامت دباغ در نماز براى غیر صنف دباغان مکروه است.


 
۱. جواهر الکلام ج۵،ص ۳۰۱- ۳۰۲    
۲. مستمسک العروة ج۱،ص ۳۳۲     .
۳. جواهر الکلام ج۸،ص ۷۳،    
۴. جواهر الکلام ج۶،ص ۳۴۹- ۳۵۱    
۵. جواهر الکلام ج۳۶،ص ۲۰۱    
۶. الحدائق الناضرة ج۵،ص ۵۲۳.    
۷. جواهر الکلام ج۶،ص ۳۵۱- ۳۵۲.    
۸. جواهر الکلام ج۱۳،ص ۳۹۰- ۳۹۱.    
۹. العروة الوثقى‌ ج۳،ص ۱۹۳    

==منبع=
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت عليهم السلام، ج‌۳، ص:۵۸۴    



جعبه ابزار