درس (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
دَرَس (به فتح دال و راء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای پیوسته خواندن و كهنه شدن است.
امام علی (علیه‌السّلام) درباره
جاهلیت و نیز درباره خودش از این واژه استفاده کرده است. از اين ماده پنج مورد در
نهج البلاغه آمده است.
دَرَس به معنای پیوسته خواندن و كهنه شدن است؛ مثل «درس الاثر» اثر كهنه شد.
على هذا يک دفعه خواندن را درس نگويند.
امام (علیه‌السّلام) درباره جاهليت فرموده است:
«وَخُذِلَ الاِْيمَانُ... وَدَرَسَتْ سُبُلُهُ وَعَفَتْ شُرُكُهُ» «ايمان مخذول شده و راه‌هايش كهنه گشته و طرقش ناپيدا گرديده بود.»
(شرح‌های خطبه:
)
آن حضرت درباره خودش فرموده:
«وَإنَّ أَحَبَّ مَا أَنَا لاَق إِلَيَّ الْمَوْتُ قَدْ دَارَسْتُكُمُ الْكِتَابَ وَفَاتَحْتُكُمُ الْحِجَاجَ وَعَرَّفْتُكُمْ مَاأَنْكَرْتُمْ» «فعلاً محبوب‌ترين چيز بر من مرگ است.
قرآن را به شما درس دادم، درهاى احتجاج به رويتان باز كردم، و آنچه را كه نمى‌دانستيد به شما آموختم. (يعنى: وظيفه‌ام را بيان رساندم)»
(شرح‌های خطبه:
)
از اين ماده پنج مورد در دو معناى فوق در «نهج» آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «درس»، ج۱، ص۳۸۲.
