دعا برای منافقان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در
قرآن کریم پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم) از دعا برای
منافقان نهی شدن است.
در
آیه ۸۴ سوره مبارکه
توبه به نهی شدن
پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم) از دعا برای منافقان اشاره شده است:
«و لا تصل علی احد منهم مات ابدا و لا تقم علی قبره انهم کفروا بالله و رسوله و ماتوا و هم فـسقون؛
و هرگز بر هیچ مرده‌ای از آنان
نماز مگزار و بر سر قبرش نایست چرا که آنان به
خدا و
پیامبر او کافر شدند و در حال
فسق مردند.»
پس از آنکه منافقان با تخلف صریح از شرکت در میدان
جهاد پرده‌ها را دریدند و کارشان بر ملا شد، خداوند به
پیامبرش دستور می‌دهد روش صریحتر و کمتری در برابر آنها اتخاذ کند تا برای همیشه فکر
نفاق و منافق گری از مغزهای دیگران برچیده شود، و منافقان نیز بدانند در جامعه اسلامی محلی برای آنها وجود نخواهد داشت.
لذا می‌فرماید: " بر هیچیک از آنها (منافقان) که از
دنیا می‌روند
نماز مگزار"! (و لا تصل علی احد منهم مات ابدا).
" و هیچگاه در کنار
قبر او برای طلب
آمرزش و
استغفار نایست" (و لا تقم علی قبره).
در حقیقت این یک نوع مبارزه منفی، و در عین حال مؤثر، در برابر گروه منافقان است، زیرا به جهاتی که در گذشته گفتیم، پیامبر صنمی‌توانست رسما دستور
قتل آنها و پاکسازی محیط جامعه اسلامی را از این طریق صادر کند، ولی مبارزات منفی به حد کافی در بی اعتبار ساختن آنان، و انزوا و طردشان از جامعه اسلامی، اثر می‌گذارد.
زیرا می‌دانیم یک فرد
مؤمن راستین، هم در حال
حیات و هم پس از
مرگ محترم است، به همین دلیل در برنامه‌های اسلامی دستور
غسل و
کفن و
نماز و
دفن او داده شده است که با احترام هر چه بیشتر، با تشریفات خاصی، او را به
خاک بسپارند، و حتی پس از دفن در کنار قبر او بیایند و برای گناهان و لغزشهای احتمالی او از خداوند طلب بخشش کنند.
عدم انجام این مراسم در باره یک فرد به معنی طرد او از جامعه اسلامی است، و اگر این طرد کننده، شخص پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم بوده باشد، ضربه‌ای سخت و سنگین به حیثیت چنین فرد مطرودی وارد خواهد آمد، در حقیقت این یک برنامه مبارزه حساب شده در برابر گروه
منافقان در آن زمان بود که امروز هم مسلمانان باید از روشهای مشابه آن استفاده کنند.
یعنی ما دام که افراد اظهار
اسلام می‌کنند و به ظواهر اسلام پای بندند باید معامله یک
مسلمان با آنها کرد هر چند باطنشان طور دیگری باشد ولی اگر پرده‌ها را دریدند و
نفاق خود را ظاهر کردند باید با آنها همانند بیگانگان از
اسلام رفتار نمود.
در پایان آیه بار دیگر دلیل این دستور را روشن می‌سازد و می‌فرماید:
" این حکم به خاطر آن است که آنها به
خدا و پیامبرش
کافر شدند" (انهم کفروا بالله و رسوله).
" و در حالی که فاسق و مخالف فرمان
خدا بودند از
دنیا رفتند" نه از کرده خود
پشیمان شدند و نه با آب
توبه لکه‌های
گناه را از دامان شستند (و ماتوا و هم فاسقون).
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «دعا برای منافقان».
