دعاوجایگاه آن در آموزه های دینی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حق باری تعالی انسان را به گونه ای آفرید که انسان از آغاز آفرینش در جستجوی
معبود و کمال مطلق بوده است تا بتواند به عشق ورزی با معشوق هستی بپردازد تا به آرامش درونی دست یابد.
بانگاهی به ادیان آسمانی (
اسلام،
مسیحیت ،
یهودیت ،
زرتشت ، ... )
و ادیان غیر آسمانی
و ادیان بدوی در می یابیم که پیروان آنان دارای
دعاها ، نیایش ها ، اوراد
و اذکار خاص خویش بوده که در
عبادات از آن استفاده می کنند. تا ارتباط با
معبود خود برقرار نمایند.در میان ادیان آسمانی ، اسلام بیش از همه برای
دعا و نیایش اهمیت خاص
و ویژه قائل شده است.
دعا و نیایش نه تنها درعالم انسان ها بلکه در عالم نباتات
و جمادات نیز وجود دارد
و همه به تسبیح
و تنزیه حق تعالی مشغولند.
قرآن کریم به این مهم تصریح می فرماید:
۱)« یسبح لله ما فی السموات
و ما فی الارض الملک القدوس العزیز الحکیم؛
آنچه در آسمانها
و زمین است همه به تسبیح
و ستایش خدا که پادشاهی منزه
و پاک
و مقتدر
و داناست مشغولند.»
۲)« والنّجم
و الشّجر یسجدان ... .؛
ستاره
و درخت ، خدا را
سجده و عبادت می کنند.»
با نگاهی به آیات، اهمیت
دعا و نیایش بهتر آشکار می شود.
قرآن کریم در آیات متعددی بندگان را دعوت به
دعا و نیایش می نمایدو شرط اجابت
دعا را راز
و نیاز
و درخواست قلبی
و زبانی می داند:
۱)« وقال ربكم ادعونی استجب لكم انّ الذین یستکبرون عن
عبادتی سیدخلون جهنم داخرین؛
و خدای شما فرمود که مرا با خلوص بخوانید تا دعای شما را مستجاب کنم
و آنانکه از
دعا و عبادت من اعراض
و سرکشی می کنند زود با ذلت
و خواری در دوزخ شوند.»
۲)«امن یجیب المضطر اذا دعاه
و یکشف السوء
و یجعلکم خلفاء‌الارض له مع الله قلیل ما تذکرون؛
آیاآن کیست که دعای بیچارگان مضطر را به اجابت می رساند
و رنج
و غم آنانرا برطرف می سازد
و شما مسلمانان را جانشینان اهل زمین قرار می دهد. آیا با وجود خدای یکتا ، خدایی دیگر شایسته پرستش هست ؟ نه هرگز اما اندک مردم متذکر این حقیقتند.»
۳)« واذا سالک
عبادی عنّی فانی قریب اجیب دعوه الدّاع اذا دعان فلیستجیبو الی
و لیومنو ا بی لعلهم یرشدون؛
آنگاه که بندگان من از دوری
و نزدیکی من از تو پرسند ، بدانند که من به آنها نزدیک هستم هرکسی مرا بخواند دعایش را اجابت می کنم پس بایست دعوت مرا بپذیرند
و به من ایمان آورند تا به سعادت راه یابند. »
درروایات اهل بیت علیهم السلام هم تاکید زیادی بر جایگاه
دعا شده است از جمله:
۱)حدیثی از حضرت
رسول اکرم صلوات الله علیه در ارتباط با اهمیت
دعا منقول است که می فرمایند:« پروردگار خود را شب
و روز
دعا کنید
و بخوانید زیرا که سلاح
و حربه
مومن دعاست.»
۲)
رسول خدا صلوات الله علیه در جای دیگری می فرمایند :«
دعا حربه
و سلاح مومن برای دفع دشمنان
و عمود دین است که مومن به آن برپاست
و دعا نور آسمان
و زمین است. »
۳)حضرت امام
صادق علیه السلام می فرمایند:« حضرت امیرالمومنین علیه السلام فرمودند:« محبوب ترین اعمال نزد حقتعالی در زمین دعاست. »
« دعای بندگان عبارت است از اینکه بنده خدا با خواندن پروردگارش رحمت
و عنایت پروردگار خود را به سوی خود جلب کند
و خواندنش به این است که خود را در مقام
عبودیت و مملوکیت قرار دهد به همین جهت
عبادت در حقیقت
دعاء است. چون بنده در حال
عبادت خود را در مقام مملوکیت
و اتصال به مولای خویش قرار می دهد
و اعلام تبعیت
و اقرار به ذلت می کند تا خدا را با مقام مولویت
و ربوبیتش به خود معطوف سازد.
دعا هم همین است.
دعا وسیله قرب
و نزدیکی بنده با پروردگار،
عبد با
معبود و مخلوق با آفریدگار است.
دعا زمینه ساز آرامش روح
و روان انسان است. اینکه انسان همواره در
دعا تمام نگاه خویش را فقط به
معبود متوجه می سازد واز غیر او چشم می پوشد. در واقع نوعی یگانه پرستی
و دوری ازشرک را تمرین می کند
و وحدانیت
و یکتاپرستی که شرط اول مسلمانی است را به منصه ظهور می رساند.وقتی پیر
و مرشد ما حضرت
امام خمینی (ره) در وصیت نامه ی سیاسی -الهی خویش می فرمایند:« با دلی آرام
و قلبی مطمئن
و روحی شاد
و ضمیری امیدوار به فضل خدا از خدمت خواهران
و برادران مرخص وبه جایگاه ابدی سفر می کنم.»
این عروج عرفانی همراه با
نفس مطمئنه که به « ارجعی الی ربک» می رسند در نتیجه ی مداومت در
دعا و نیایش به درگاه خدای متعال حصول یافته است
و عاقبت دارندگان این نفس روحانی
و توام با طمانینه
و آرامش آن است که خداوند متعال خطاب به آنان می فرمایند:« فادخلی فی
عبادی – وادخلی جنتی؛
پس داخل شو در زمره بندگان خاص من
و داخل شو در بهشت( ابدی
و پر نعمت من).»
استمرار
و مداومت در
دعا و نیایش چه به صورت روحی
و قلبی
و چه به صورت اعمالی
و افعالی ، موجبات دوام
و ماندگاری آرامش روحی
و روانی انسان را به همراه خواهد داشت.
وجود ادعیه فراوان در تعالیم اسلامی که هر یک به فراخور زمان
و مکان خاص می باشد
و نیز کتاب ارزشمند
مفاتیح الجنان که حاوی دعاهای فراوان با مضامین عرفانی است ( چون دعای کمیل ،
توسل ،
ندبه ،
جوشن کبیر ،
جوشن صغیر ،
عرفه و...) همه
و همه زمینه ای است جهت گشودن باب معرفت شناسی
و رجعت به اصل
و ذات خویش
و نیز ارتباط دائم به آفریدگار هستی بخش
و این ادعیه پلی است بین این زمین خاکی
و فردوس برین
و بهشت نعیم ودرک پرتوهای معرفت از چشمه ناب حقیقت با قرائت خالصانه
و انس صادقانه با پروردگار از طریق
دعا انجام می گیرد.
در میان اماکن مقدس جهت انجام
دعا و نیایش ،
مسجد برترین مکان می باشد
و دارای فضیلتی ویژه است چرا که مسجد خانه خدا بر روی زمین است. اگر به عنوان میهمان در خانه خدا برویم
و او را با خلوص بخوانیم حق تعالی به احترام این حضور ما
و از باب میزبانی سهل تر
و سریع تر زمینه سازی جهت اجابت دعای بندگان را فراهم می سازد. از طرف دیگر حضور در مسجد
و تشکیل اجتماع برای استماع
و قرائت
دعا موجب خواهد شد تا راه
اجابت دعا کوتاه تر شود چرا که:« یدالله مع الجماعه » دست خدا با جماعت است ( حدیث نبوی ).
حضرت اميرمؤ منان على (عليه السّلام) مى فرمايد: نشستن در مسجد براى من از نشستن در بهشت محبوب تر
و بهتر است ، زيرا با نشستن در بهشت به خواسته خودم نائل شده ام ولى با نشستن در مسجد به خواست خداوند نائل مى شوم .
و در روايتى امام
صادق عليه السّلام فرمودند:«هر يك از شما كه با اندوهى از اندوه هاى دنيا مواجه شد
وضو بگيريد
و به مسجد برود
و دو ركعت
نماز بخوانيد
و ربع اندوه
و شدائد خود را از خدا بخواهيد آيا نشنيده ايد كه خداوند فرمود: «واستعينو بالصبر والصلاة».»
سایت پژوهه
