ده برسیان
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بَرسیان، ده (جمعیت طبق سرشماری ۱۳۶۵ ش، ۱۳۹۵ تن)، جزو
دهستان بَراآن شمالی، بخش حومه شهرستان
اصفهان می‌باشد.
برسیان در ارتفاع ۵۱۳، ۱ متری، در حدود ۳۶ کیلومتری جنوب شرقی شهر
اصفهان قرار دارد.
زاینده رود از جانب جنوبی آن می‌گذرد.
محصولات مهم آن
گندم،
جو و
تره بار است.
از پوشش گیاهی،
خاکشیر و
گل ختمی آن اهمیت دارد.
باغهای میوه از جمله
سیب آن مشهور است.
از صنایع دستی آن
قالی بافی است و قالی‌هایی با طرح نایینی در آن بافته می‌شود.
چهار زیارتگاه به نامهای
امام زاده شاه مراد،
امام زاده شاه مردان،
امام زاده شاه لنگرو و
امام زاده شمس الله دارد.
از آثار تاریخی آن
مسجد جامع است که در پیرامون آن
قلعه‌ای از خشت با خندقی دیده می‌شود.
کاروانسرایی نیز از
دوره صفویه، معروف به
کاروانسرای شاه عباسی، دارد که در
دوره قاجار مرمت شده است.
مزرعه جلیل آباد در دو کیلومتری جنوب شرقی، جزو آن شمرده می‌شود.
نام برسیان در نزهة القلوب آمده است.
به نوشته
حمدالله مستوفی در دوره وی براآن هشتاد پارچه دیه داشت از جمله برسیان.
احداث کاروانسرای آن در دوره صفویه، و مرمت آن در
دوره قاجاریه نشان دهنده این است که برسیان در مسیر جاده مهمی قرار داشته است. در دوره قاجاریه برسیان از دهات مشهور براآن شمرده می‌شد.
(۱)
محمدمهدی بن محمدرضا
ارباب اصفهانی، نصف جهان فی تعریف الاصفهان، چاپ منوچهر ستوده، تهران ۱۳۴۰ ش.
(۲) ایران وزارت دفاع اداره جغرافیائی ارتش، فرهنگ جغرافیائی آبادیهای کشور جمهوری اسلامی ایران، ج ۷۱:
اصفهان، تهران ۱۳۶۷ ش.
(۳) ایران وزارت کشور اداره کل آمار و ثبت احوال، کتاب جغرافیا و اسامی دهات کشور، ج ۳، تهران ۱۳۳۱ ش.
(۴) حمدالله بن ابی بکر حمدالله مستوفی، کتاب نزهة القلوب، چاپ گی لسترنج، تهران ۱۳۶۲ ش.
(۵) حسینعلی رزم آرا، فرهنگ جغرافیائی ایران (آبادیها)، ج ۱۰: استان دهم (
اصفهان)، تهران ۱۳۵۵ ش.
(۶) ابوالقاسم رفیعی مهرآبادی، آثار ملّی
اصفهان، تهران ۱۳۵۲ ش، ص ۸۱۴ـ ۸۱۵.
(۷) مرکز آمار ایران، سرشماری عمومی نفوس و مسکن مهرماه ۱۳۶۵، فرهنگ آبادیهای کشور: شهرستان
اصفهان، تهران ۱۳۶۸ ش.
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «ده برسیان»، شماره۹۶۵.
