• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

دهن (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





دُهْن (به ضم دال و سکون هاء) از واژگان نهج البلاغه به معنای روغن است. از مشتقات این کلمه در نهج البلاغه، إِدْهان ( به کسر همزه و سکون دال) و تَدْهين (به فتح تاء و سکون دال) به معنای روغن مالى كردن كه از آن مدارا و نرمى اراده مى‌شود كه در كارهاى شرع به صورت سازش حرام، آمده است. از این لفظ شش مورد در نهج‌ البلاغه آمده است.



دُهْنٌ: به معنای روغن است. إِدْهان و تدهين به معنای روغن مالى كردن كه از آن مدارا و نرمى اراده مى‌شود كه در كارهاى شرع به صورت سازش حرام، آمده است.


حضرت علی (علیه‌السلام) در مقام نصيحت فرموده: «وَ لاَ تُرَخِّصُوا لاَِنْفُسِكُمْ فَتَذْهَبَ بِكُمُ الرُّخَصُ مَذاهِبَ الْظَّلَمَةِ وَ لاَ تُدَاهِنُوا فَيَهْجُمَ بِكُمُ الاِْدْهانُ عَلَى الْمَعْصِيَةِ» «به خودتان در كارها آزادى ندهيد كه آزادی‌ها شما را براه‌هاى ستمگران ببرد. مداهنه و سازشكارى نكنيد تا سازشكارى شما را بر گناه حمله‌ور سازد.» (شرح‌های خطبه: )
در شكايت از زمان فرموده: «أَنَّكُمْ فِي زَمَان... أَهْلُهُ مُعْتَكِفُونَ عَلَى الْعِصْيانِ مُصْطَلِحُونَ عَلَى الاِْدْهانِ فَتاهُمْ عارِمٌ وَ شائِبُهُمْ آثِمٌ» «شما در زمانى هستيد كه مردم آن ملازم معصيت و معتاد بر نرمى و سازش‌اند، جوانشان بى‌تربيت و پيرشان گناهكار است.» (شرح‌های خطبه: )


این کلمه شش بار در نهج‌ البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۳۹۹.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرين، ت-الحسینی، ج۶، ص۲۴۹.    
۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۶۸، خطبه ۸۵.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ص۱۴۸، خطبه ۸۴.    
۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۱۷، خطبه ۸۶.    
۶. مكارم شيرازى، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسى روان، ص۱۶۵، خطبه ۸۶.    
۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۵۹۵.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۶۰۰.    
۹. مكارم شيرازى، ناصر، پيام امام امير المومنين(ع)، ج۳، ص۵۲۴.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۱۳۲.    
۱۱. ابن ابی‌الحديد، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۳۵۵.    
۱۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۶۹، خطبه ۲۳۲.    
۱۳. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۲۵۴، خطبه ۲۲۸.    
۱۴. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۵۴، خطبه ۲۳۳.    
۱۵. مكارم شيرازى، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسى روان، ص۵۵۵، خطبه ۲۳۳.    
۱۶. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۲۰۹.    
۱۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۲۱۱.    
۱۸. مكارم شيرازى، ناصر، پيام امام امير المومنين(ع)، ج۸، ص۵۳۲.    
۱۹. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۵، ص۳۹.    
۲۰. ابن ابی‌الحديد، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۳، ص۱۲.    
۲۱. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۶۸، خطبه ۸۵.    
۲۲. اسید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۶۹، خطبه ۲۳۲.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «دهن»، ج۱، ص۳۹۹.    






جعبه ابزار