اصل در استعمال، استعمال حقیقی است و مجاز خلاف اصل می باشد و عدول از اصل به خلاف اصل، دلیل لازم دارد و دلیل آن، فوایدی است که یا لفظی است و یا معنوی. توضیح هر کدام در جای خود آمده است. (در مقاله دواعی لفظی مجاز و دواعی معنویمجاز)
زحیلی، وهبه، اصول الفقه الاسلامی، ج ۱، ص ۳۰۶
زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، اصول الفقه، ج ۲، ص ۷۰-۷۱
فخر رازی، محمد بن عمر، المحصول فی علم اصول الفقه، ج ۱، ص ۳۳۴-۳۳۵
