دوران بین محذورین تعبدی، مقابل دوران بین محذورین توصلی بوده و در مواردی است که یکی از دو محذور یا هر دوی آن ها از امور عبادی باشد ـ که سقوط امر آنها مشروط به قصد قربت است ـ مثل آن که مکلف شک کند متعلق نذر او در احرام، غسل جمعه است یا یکی از چیزهایی که در احرام باید ترک شود ( بنابر عبادی بودن آنها ) و یا شک کند نمازجمعه بر او واجب است یا حرام.
